Του Νίκου Τιμοθέου
Οι σοβαροί άνθρωποι και οι σοβαροί λαοί εντοπίζουν τα θετικά και τα αρνητικά της κάθε λύσης, τις προοπτικές και τους κινδύνους & τις απειλές (SWOT!) και αφού αξιολογήσουν τα ρίσκα και τι αντέχει η ψυχή και το πετσί τους, παίρνουν τις αποφάσεις τους.
- Σ’ αυτόν τον τόπο, η πλειοψηφία πολιτικών/πολιτικάντηδων και απλών πολιτών/ψηφοφόρων ΔΕΝ το κάνουν.
- Σκέφτονται και δρουν συναισθηματικά, ως μαθητές γυμνασίου ή λυκείου! Αποτέλεσμα ανεμοδέρνουν μεταξύ ακραίων λύσεων. Συχνά ‘αναμειγνύουν’ τον συναισθηματισμό με το προσωπικό (οι μεμονωμένοι) πολίτες) ή το κομματικό (οι κομισάριοι) συμφέρον και μάλιστα το βραχυπρόθεσμο.
- Το μίγμα αυτό ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΤΕ δεν οδηγεί σε καλές λύσεις, ΣΥΧΝΑ μάλιστα σε καταστροφικές.
- Το είδαμε στην Κύπρο και στο επίπεδο του κυπριακού από την εποχή του απελευθερωτικού αγώνα (όταν απορρίψαμε πολύ καλές λύσεις) μέχρι ΣΗΜΕΡΑ και στον οικονομικό από την έξαρση του ρουσφετιού από την ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ της ανεξαρτησίας, μέχρι τις φούσκες του χρηματιστηρίου (οπότε ο πλούτος άλλαξε χέρια μεταξύ Ε/Κ) μέχρι τη φούσκα των ακινήτων και των τραπεζών (οπότε ο πλούτος έφυγε από τα χέρια ημών των Ε/Κ και πήγε σε ξένα χέρια). Δυστυχώς, ελάχιστοι πολιτικοί αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα αυτή.
- Και η εμπειρία αποδεικνύει ότι την καλύτερη οικονομική διαχείριση μέχρι σήμερα έχει κάμει ως ΥπΟικ ο Χάρης Γεωργιάδης υπό τον ΠτΔ.
- Σε ό,τι αφορά στη λύση του κυπριακού, αν υφίστανται ακόμη λίγες πιθανότητες, πιστεύω ότι ισχύει ό,τι έγραψα χθες: εντός ΕΕ, με εγγυήσεις ΕΕ και γιατί όχι και του ΝΑΤΟ, όπου συμμετέχει ο κακός, μεγάλος γείτονας -χωρίς τη συμμετοχή του ΦΥΣΙΚΑ!
(Κοιτάξτε τι έκαναν οι Βαλτικές χώρες, η Πολωνία, η Ουκρανία με πολύ παρόμοια προβλήματα!) - Την τελική φυσικά απόφαση παίρνει η πλειοψηφία του λαού – με όποιο τρόπο αποφασίσει ο κάθε ψηφοφόρος!