Η δίκαιη φορολογία και η φοροδιαφυγή ή μια σύγκριση της φορολογίας των μισθωτών & των μετόχων

Του Νίκου Τιμοθέου

Φωνάζουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις (δασκάλων, καθηγητών, δημοσίων και ημιδημόσιων, χαμηλόμισθων και υψηλόμισθων μισθωτών) να φορολογηθεί ο πλούτος και φυσικά έχουν δίκαιο!

Δυστυχώς δεν εξηγούν τι εννοούν με αυτό!

Μήπως εννοούν να ότι θέλουν να φορολογηθεί ο επιχειρηματίας και ο μέτοχος με πιο ψηλά ποσοστά;

Αν ναι, θα πρέπει να κάμουν λίγες απλές μαθηματικές πράξεις για να διαπιστώσουν πώς συγκρίνεται η υφιστάμενη φορολογία των επιχειρήσεων με τη φορολογία των μισθωτών. Θυμίζουμε ότι η πρώτη έχει δύο συνιστώσες:

  • τον εταιρικό φόρο που ανέρχεται στο 10% και
  • το φόρο επί των μερισμάτων που ανέρχεται στο 17% (και που κατ΄ ευφημισμό ονομάζεται «Εισφορά υπέρ της άμυνας», αλλά στην ουσία λέει ότι ισχύει ΜΟΝΟ για τους ντόπιους και όχι για τους ξένους).

Και οι δύο συνιστώσες ισχύουν από το πρώτο Ευρώ κέρδους και μερίσματος.

Κατά συνέπεια, αν μια επιχείρηση, ας πούμε το ξυλουργείο «Η Όμορφη Οξιά», έχει ετήσιο κέρδος €100, θα καταβάλει €10 εταιρικό φόρο και αν ο ιδιοκτήτης μέτοχος δεν επανεπενδύσει  το επιτρεπόμενο 30% από τα υπόλοιπα €90 και τα πάρει όλα ως μέρισμα, θα καταβάλει 17% εισφορά υπέρ της άμυνας, δηλαδή €15,3.

Συνολικά από το κέρδος των €100, η «Όμορφη Οξιά» θα καταβάλει φόρο 25,3%.

Για να πληρώσει ένας μισθωτός φόρο 25,3%, θα πρέπει να έχει ακαθάριστο εισόδημα €104.280(!), όπως αποδεικνύει η απλή αριθμητική, με βάση τις υφιστάμενες κλίμακες:

€19.500Χ0%+€8.500Χ20%+€8.300Χ25%+€23.700Χ30%+€4.280Χ35%=€26.383 & €26.383/€104.280)Χ100%=25,3%

Και αυτό νοουμένου ότι ο μισθωτός δεν έχει οποιαδήποτε φοροαπαλλαγή!  Και μόνον αν έχει εισφορές και ασφάλιστρα ίσα με το μέγιστο φοροαπαλλάξιμο 1/6 του εισοδήματος τους, ο ισοδύναμος ακαθάριστος μισθός ανεβαίνει στις €120.000 περίπου.

Αν είναι ανώτατος υπάλληλος ή αξιωματούχος του δημοσίου και δικαιούται χρήση υπηρεσιακού οχήματος με πληρωμένα όλα τα έξοδα, αφορολόγητο και συντάξιμο επίδομα παραστάσεως, κοκ, το ισοδύναμο ποσό, ουσιαστικά αυξάνεται πολύ περισσότερο.  Εξετάζοντας πόσο είναι το πραγματικό φορολογητέο εισόδημα των μισθωτών, πρακτικά κανένας υπάλληλος του δημοσίου δεν θα πληρώσει ποτέ συνολικό φόρο εισοδήματος που να ανέρχεται στο 25,3%. (Ίσως ελάχιστα ανώτατα στελέχη των Τραπεζών να καταβάλλουν το ποσοστό αυτό ή και περισσότερο!)

Αν επιθυμούμε επομένως φορολογική δικαιοσύνη θα πρέπει να εισαγάγουμε φορολογικούς συντελεστές πάνω από το υφιστάμενο 17% για ατομικό εισόδημα από μερίσματα που να υπερβαίνουν τις €120.000! Ας διερωτηθούμε όμως, αφενός πόσοι Κύπριοι μέτοχοι θα ενέπιπταν στην κατηγορία αυτή και αφετέρου, αν θα διατηρούσαν εδώ το κεφάλαιο τους ή αν θα το επένδυαν αλλού και με άλλο τρόπο!

Ας δούμε και το αίτημα για φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας.  Αυτή είναι λογικό να φορολογείται μέσω του φόρου επί των κεφαλαιουχικών κερδών, αν έτσι αποκτήθηκε.  Είναι παράλογο όμως να φορολογείται αν δεν έχει εισόδημα ή αν σχετίζεται με εισόδημα, που ΗΔΗ φορολογήθηκε!  Κατά συνέπεια, μόνο η υπεραξία πρέπει να φορολογείται και ΜΟΝΟ όταν πραγματοποιείται (ρευστοποιείται) μέσω οικονομικής πράξης!  Άλλως, οι ιδιοκτήτες θα αναγκαστούν να την εκποιήσουν  πρόωρα και παρά τη θέληση τους, απλώς και μόνο για να αποκτήσουν αρκετό ρευστό για να καταβάλουν τους φόρους επί της ακινήτου περιουσίας-που δεν θα έχουν πλέον! (Ή όπως αναφώνησε πολύς Αντιπρόεδρος της Ελλάδας, Θ  Πάγκαλος «Δεν έχω λεφτά για να πληρώσω τους φόρους επί των κληρονομικών μου ακινήτων και αν δεν βρω κάποιον να αγοράσει ένα τουλάχιστον, ας έλθει να με συλλάβει ο (έτερος Αντιπρόεδρος) Ε Βενιζέλος!)

Προφανώς το πρόβλημα δεν είναι εκεί σε ό,τι αφορά στα έσοδα του κράτους!

Το πρόβλημα είναι η φοροδιαφυγή!

Και η φοροδιαφυγή εξαρτάται ΠΛΗΡΩΣ από την κουλτούρα του λαού –τον ηθικό, δηλαδή, κώδικα του! Και η κουλτούρα του λαού εξαρτάται από την κουλτούρα και τον ηθικό κώδικα των πολιτικών και των κομμάτων!

Και δυστυχώς, τα κόμματα και οι πολιτικοί δεν είναι διατεθειμένα να αποκαλύψουν τα εισοδήματα και τους χρηματοδότες τους!

Μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης τους προέρχεται από «ανώνυμες» εισφορές ιδιωτών και επιχειρήσεων! Που πιθανότατα δεν φορολογούνται στην πηγή τους, αλλά καλύπτονται, άγνωστο πως, ως έξοδα!

Διερωτάται ακόμη ο πολίτης κατά πόσο υπάρχουν πολιτικοί που ζουν πιο πλούσια απ’ ό,τι θα δικαιολογούσε το δηλωμένο εισόδημα τους!

Με το λαμπρό παράδειγμα των πολιτικών, γιατί διερωτώνται οι συντεχνίες γιατί πλείστοι ελεύθεροι επαγγελματίες (από γιατρούς, δικηγόρους και λογιστές μέχρι υδραυλικούς, μπογιατζήδες και ηλεκτρολόγους, αλλά και υπάλληλους του ευρέως δημοσίου που κάνουν δεύτερη δουλειά μέχρι και καθηγητές που κάνουν παράνομα ιδιαίτερα μαθήματα)και μεγάλο μέρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων φοροδιαφεύγουν!

Ας  καλέσουν οι πανίσχυρες κυπριακές συντεχνίες τα μέλη τους να αρνούνται να δεχθούν οποιοδήποτε προϊόν και υπηρεσία χωρίς την έκδοση τιμολογίου και απόδειξης και να καταγγέλλουν τον παρανομούντα!

Εν τω μεταξύ, χωρίς άξια πολιτική ηγεσία, που θα εμπνεύσει στο λαό ένα νέο ηθικό κώδικα και μια νέα κουλτούρα, όποια μέτρα και αν νομοθετηθούν θα αποτύχουν! Τα παραδείγματα της Ελλάδας και της Ιταλίας αρκούν!

*Δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ στο Σεπτέμβρη του 2011

This entry was posted in Κυβερνητική Πολιτική, Οικονομία, Συνδικαλισμός. Bookmark the permalink.