Του Νίκου Τιμοθέου*
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας στο «διάγγελμα» του της 14.5.2012, ανάμεσα σε ομολογίες για πλήρη αποτυχία της κυβέρνησης του στο κυπριακό και στην οικονομία, δεν μπόρεσε να αποφύγει το δέλεαρ του αυτοέπαινου διαγγέλων «…ξεκινήσαμε μια τιτάνια προσπάθεια (αφιερώνοντας πολύ χρόνο σε επισκέψεις σε αριστερά σωματεία, συμμετέχοντας σε μνημόσυνα και σε τελετές ανακήρυξης μας σε επίτιμους διδάκτορες, κλπ) 3 …Θέλουμε, όμως, να σημειώσουμε ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει παραγάγει πλουσιότατο έργο στην εσωτερική διακυβέρνηση (αφήνοντας φτωχότερο το λαό και πτωχευμένο το κράτος) …Επιφέραμε σημαντικές τομές στην κυπριακή κοινωνία (πχ με τη μεταναστευτική μας πολιτική ανδρώσαμε αντιδραστικό αίσθημα και κίνημα) όπως για παράδειγμα με την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης (άσχετα αν η παραπαιδεία συνεχίζει να βασιλεύει και ο κοσμάκης να πληρώνει διπλά σε χρόνο και χρήμα την κακή δημόσια ημι-δωρεάν παιδεία) και όχι μόνο. Ενισχύσαμε μέσα σε ομολογουμένως δύσκολες συνθήκες τους συνανθρώπους μας που έχουν πραγματική ανάγκη (δίνοντας και σε πλουσιότατους επιδόματα). Μόνιμη μας έγνοια παραμένει η αντιμετώπιση της ανεργίας (η οποία επί των ημερών μας ανήλθε στο ιστορικό ύψος του 10%) …Καταφέραμε να δημιουργήσουμε με αποφασιστικότητα και μεθοδικότητα (διεξάγοντας άκαρπη πειθαρχική έρευνα κατά του πρωτεργάτη Διευθυντή Ενέργειας και ανεβάζοντας κυπριακό σκετς με την 6μηνη υπουργό μας), τις σημαντικότερες προοπτικές για τον τόπο μέσα από την ανεύρεση υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ μας!
Ο απερχόμενος πρόεδρος, χωρίς προφανώς πολλή σκέψη, αποτόλμησε να δικαιολογήσει την αποτυχημένη θητεία του απαγγέλλοντας και καβαφικό απόσπασμα «…Στον πηγαιμό μας για την Ιθάκη ο δρόμος υπήρξε γεμάτος Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες…»!
Οι Λαιστρυγόνες1 ήταν κατά την Ελληνική Μυθολογία μυθικός λαός. Αναφέρονται για πρώτη φορά στην Οδύσσεια ως κάτοικοι της Τηλεπύλου παραλιακής πόλης του Τυρρηνικού πελάγους στα δυτικά της Ιταλίας. Ήταν άγριοι ανθρωποφάγοι. Ο βασιλιάς τους καταβρόχθισε ένα από τους πρέσβεις του Οδυσσέα και οι Λαιστρυγόνες κατέστρεψαν τα έντεκα από τα δώδεκα πλοία του Οδυσσέα, που γλύτωσε με 45 περίπου συντρόφους του επειδή είχε την προνοητικότητα να αγκυροβολήσει ΕΞΩ από το λιμάνι της πόλης τους.
Οι Κύκλωπες2 της Οδύσσειας ήταν τερατόμορφοι άνθρωποι, γιοί του Ποσειδώνα, που είχαν έναν και μοναδικό οφθαλμό στη μέση του μετώπου. Στην Οδύσσεια φέρονταν να κατοικούν στη Σικελία. Άγριοι, χωρίς κάποια στοιχεία πολιτισμού και κοινωνικής οργάνωσης, εξόντωναν και έτρωγαν όσους πλησίαζαν στην περιοχή τους. Ο Οδυσσέας και οι ναύτες του προσορμίστηκαν στην ακτή τους και εγκλωβίστηκαν στη σπηλιά του ισχυρότερου από αυτούς, του Πολύφημου. Τελικά μετά από το περιβόητο τέχνασμα του Οδυσσέα τύφλωσαν τον Κύκλωπα και κατόρθωσαν να διαφύγουν, όχι όμως χωρίς απώλειες.
Στο εξωτερικό μέτωπο, με Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες υποθέτουμε ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας παρομοιάζει τους Τούρκους και ίσως κάποιους υποστηρικτές τους. Και δικαίως, αφού η Τουρκία είναι συγκριτικά μεγάλη και δυνατή χώρα και το παίζει στο εσωτερικό γενοκτόνος κατά των μειονοτήτων και στο εξωτερικό «νταής» κατά των γειτόνων της!
Στο εσωτερικό μέτωπο, όμως, σε ποιους άραγε Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες αναφέρεται; Στο ΔΗΣΥ που τον υποστήριζε για τα πρώτα δύο χρόνια της θητείας του, οπότε και δεν είχε ουσιαστικά αντιπολίτευση; Στο μικρό ΕΥΡΩΚΟ που ουδέποτε έλαβε υπόψη; Στο ΔΗΚΟ και στην ΕΔΕΚ, που εκκίνησαν μαζί του, μοιραζόμενοι την εξουσία, και «ανέχτηκαν» επί τρία και πλέον χρόνια την αυταρχική και απολυταρχική του «διακυβέρνηση»; Και που αποχώρησαν μετά την …καταστροφή; Αν ναι, τότε τα κόμματα που αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του λαού (σύμφωνα και με τις πολύ πρόσφατες βουλευτικές και δημοτικές εκλογές) και τουλάχιστον τα ανώτερα στελέχη τους έχουν τα χαρακτηριστικά των Λαιστρυγόνων και των Κυκλώπων! Σε αντιδιαστολή, τις δικές του «προσπάθειες» αυτό-χαρακτηρίζει «τιτάνιες», θεωρώντας προφανώς τους τιτάνες τις καλές θεότητες της μυθολογίας μας!
Δυστυχώς για ακόμη μια φορά, αντιγράφοντας σοβιετικά ήθη, ο Δ Χριστόφιας παρουσιάζεται εκτός πραγματικότητας χωρίς ίχνος ταπεινοφροσύνης και ισχυρίζεται αλαζονικά «…πως πάντοτε στη ζωή μου, προσπάθησα να πορευτώ αυτό τον δρόμο τον τόσο δύσκολο με εντιμότητα (απορρίπτοντας το πόρισμα Πολυβίου;)3, συλλογικότητα (αποκηρύσσοντας τους υπουργούς μου στην τραγωδία του Μαρί;), αγωνιστικότητα (υποχωρώντας χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα στην αντιμετώπιση των Τούρκων και στρουθοκαμηλίζοντας έναντι των οικονομικών προβλημάτων;), ανθρωπιά και πάθος (στη συμπαράσταση προς τους συγγενείς των 13 θυμάτων στο Μαρί;), υπηρετώντας το λαό μας και ιδιαίτερα τον απλό άνθρωπο (που πλήγηκε επί θητείας μας από την ανεργία και το ψηλό κόστος ζωής;). Στη διάρκεια της εκτέλεσης των καθηκόντων μας τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου ήμασταν σε συνεχή επαφή με τους ανθρώπους μας στις πόλεις και στην ύπαιθρο…» Μήπως το «μας» αναφέρεται μόνο στους σκληροπυρηνικούς ακελικούς; Γιατί ο «λαός» στις δημοσκοπήσεις, στα ΜΜΕ, στο δρόμο, έξω από το προεδρικό μέγαρο και στα μνημόσυνα των 13 θυμάτων του Μαρί, τα απολύτως αντίθετα λέει!
Διερωτάται ο απλός πολίτης πώς είναι δυνατόν το ΑΚΕΛ να επιθυμεί συνεργασία με οποιοδήποτε άλλο κόμμα! Σε ποια βάση; Σε ποιες αρχές; Με ποια προϊστορία και με ποια εμπειρία; Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ!
Ο ΔΗΣΥ δείχνει τουλάχιστον ότι πήρε, σε κάποιο βαθμό, το μήνυμα. Είπε mea culpa και αναζητά συγκλίσεις μέσα από διάλογο και αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Έτσι η «δεξιά» εμφανίζεται «προοδευτική» και έτοιμη για αλλαγή και γι’ αυτό κατηγορείται ότι «μεταλλάσσεται», ενώ η «αριστερά» άκρως συντηρητική, «περιχαρακωμένη» στα αναχώματα της και μη διατεθειμένη να αυτο-…!
Είναι πλέον πασιφανές ότι ο μόνος τρόπος για να κάμει αυτοκριτική το ΑΚΕΛ και να εκσυγχρονίσει την πολιτική του είναι να παραμείνει στην αντιπολίτευση, μακριά από κάθε εξουσία για αρκετά χρόνια. Να αναφωνήσει mea culpa και να συνεργαστεί θετικά ως αντιπολίτευση για την επίλυση των τεράστιων προβλημάτων του τόπου.
Το μέγα «κόμμα» της αποχής έχει δείξει ότι δεν θα ανεχθεί πλέον τον «παλαιοκομματισμό».
Τα αντιπολιτευόμενα κεντροδεξιά πολιτικά κόμματα έχουν μια τελευταία ευκαιρία να συμφωνήσουν σε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα και σε μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων, που θα το υλοποιήσει χωρίς πελατειακές υποχρεώσεις. Είναι καιρός να παραδεχθούν ότι το να διατελέσει κάποιος/α κομματικό ή συνδικαλιστικό στέλεχος ή να υποστηρίξει ρηξικέλευθα τον επιτυχόντα υποψήφιο δεν είναι ούτε ικανό ούτε επαρκές προσόν για να επιτύχει ως υπουργός!
Ιδού λοιπόν η …Κύπρος, ιδού και το …πήδημα!
1…πλέων οὖν κατῆρε πρὸς Λαιστρυγόνας, καὶ … τὴν ἑαυτοῦ ναῦν καθώρμισεν ἐσχάτως. Λαιστρυγόνες δ’ ἦσαν ἀνδροφάγοι, καὶ αὐτῶν ἐβασίλευεν Ἀντιφάτης. μαθεῖν οὖν Ὀδυσσεὺς βουλόμενος τοὺς κατοικοῦντας ἔπεμψέ τινας πευσομένους. τούτοις δὲ ἡ τοῦ βασιλέως θυγάτηρ συντυγχάνει καὶ αὐτοὺς ἄγει πρὸς τὸν πατέρα. ὁ δὲ ἕνα μὲν αὐτῶν ἁρπάσας ἀναλίσκει, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐδίωκε φεύγοντας κεκραγὼς καὶ συγκαλῶν τοὺς ἄλλους Λαιστρυγόνας. οἱ δὲ ἦλθον ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ βάλλοντες πέτροις τὰ μὲν σκάφη κατέαξαν, αὐτοὺς δὲ ἐβίβρωσκον. Ὀδυσσεὺς δὲ κόψας τὸ πεῖσμα τῆς νεὼς ἀνήχθη, αἱ δὲ λοιπαὶ σὺν τοῖς πλέουσιν ἀπώλοντο.
2Η λέξη κύκλωπας προέρχεται από τη σύνθεση των δυο λέξεων κύκλος και οφθαλμός (που έχει ρίζα οπ-, βλ οπτικός). Προσδιορίζει ον με ένα μόνο μάτι.
3Οι παρενθέσεις του γράφοντος
*Δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ στις 20.5.2012