Του Νίκου Τιμοθέου
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΥΠΡΙΟΣ ΥΠΟΦΕΡΕΙ!
- Υποφέρει επειδή δεν νοιώθει εθνική ασφάλεια!
- Υποφέρει επειδή δεν νοιώθει οικονομική ασφάλεια!
- Υποφέρει γατί δεν νοιώθει ασφάλεια για το μέλλον!
- Υποφέρει όμως και επειδή νιώθει ανερμάτιστος: χωρίς σκοπό και στόχο, ανήμπορος να στηριχθεί στις αξίες του!
- Υποφέρει από την έλλειψη ηγεσίας και κοινωνικής συνοχής!
Η αριστερά τον απογοήτευσε πλήρως! Στα τεσσεράμισι χρόνια της διακυβέρνησης της, ο λαός είδε τα όνειρα του για λύση του Κυπριακού να εξανεμίζονται, είδε την περιουσία του να χάνει την αξία της, είδε τη δουλειά του να εξαφανίζεται, είδε το εισόδημα/τη σύνταξη του να μειώνεται, είδε τον κόσμο του να …καταρρέει! Είδε ότι η αριστερά δεν είχε περιεχόμενο, δεν είχε ιδεολογία, παρά μόνον ιδεοληψίες, είδε ότι αποδείχθηκε ανίκανη να συμπληρώσει το κενό που της άφησε η κατάρρευση του ουτοπιστικού «υπαρκτού σοσιαλισμού» ή ρεαλιστικότερα της δικτατορίας του προλεταριάτου! Διαπίστωσε με τρόμο ότι το ΑΚΕΛ είναι παντελώς ρηχό σε «μορφωμένα» κομματικά στελέχη, ότι διαθέτει μόνο εκπαιδευμένους κομισάριους και ότι είναι ανίκανο να χρησιμοποιήσει τα απλά στελέχη του ακόμη και όταν είναι μορφωμένα και έμπειρα! Είναι παντελώς ανίκανο να κάμει αυτοκριτική και αδυνατεί να συνεργαστεί με άλλους! Ελλείψει επιχειρημάτων, ενσπείρει μίσος κατά των πολιτικών του αντιπάλων! Προσπαθεί ανεπιτυχώς να διχάσει το λαό! Επαγγέλλεται τη δημοκρατία και ανέδειξε στο …θώκο, ένα αρχικομισάριο, το Δ Χριστόφια, που αποδείχθηκε αντάξιος του Λουδοβίκου του 16ου -σε αλαζονεία, σε γινάτι, σε άγνοια, σε έλλειψη σεβασμού όχι μόνο στους θεσμούς, αλλά και σ’ εκείνους που είχαν την αφέλεια να τον ψηφίσουν! Πετυχαίνοντας να κάνει πράξη το λουδοβίκειο “après moi le déluge”, στραγγαλίζει κάθε μελλοντικό υποψήφιο του ΑΚΕΛ με τον «χριστοφιακό» βρόχο!
Ο «ενδιάμεσος» χώρος αηδίασε τον πολίτη! Για δεκαετίες βλέπει τα μεγαλύτερα κόμματα του αυτοκαλούμενου ενδιάμεσου χώρου, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, να ενδιαφέρονται μόνο για τη συμμετοχή στην εξουσία! Δεν έχουν συγκροτημένη ιδεολογία! Κηρύσσουν ανερμάτιστα ότι είναι σοσιαλιστές και εθνικιστές, χωρίς καν να ξέρουν τι σημαίνει ο κάθε όρος. Αλλάζουν συμπολιτευόμενους σαν τα …πουκάμισα! Έχουν, την τελευταία εικοσαετία, συμμετάσχει, κατά διαστήματα, εκβιαστικά, σε όλες τις κυβερνήσεις, από το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος μέχρι το άλλο, χωρίς να καταφέρουν να συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας «αντικειμενικά ανεξάρτητης πολιτικής*»! Απεναντίας, στα μάτια του Έλληνα Κύπριου έχουν αναγάγει το κομματικό συμφέρον, τη συναλλαγή και το ρουσφέτι σε επιστήμη! Έχουν μάλιστα εφαρμόσει, κατ’ επανάληψη, τη βασική αρχή όλων των δικτατοριών ότι, δηλαδή, «όποιος δεν είναι δικός μας είναι εναντίον μας»! Είναι απίθανο υποψήφιος του ενδιάμεσου χώρου να μπορέσει να αρθρώσει πειστικά ηγετικό λόγο –πόσο μάλλον να κυβερνήσει- αφού οφείλει να ακροβατεί στο κενό, προσπαθώντας πρώτα να «πείσει» τα ανομοιογενή κομματίδια του «ενδιάμεσου» και μετά ένα από τα μεγάλα κόμματα!
Και η κεντροδεξιά απογοήτευσε σε μεγάλο βαθμό τον πολίτη! Όταν κυβέρνησε, ο τότε Πρόεδρος Κληρίδης αφιερώθηκε, ανεπιτυχώς βέβαια, στο κυπριακό και άφησε τους υπουργούς του ανεξέλεγκτους. Δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι είχε συγκροτημένη ιδεολογία! Δεν μπόρεσε να αποτινάξει την κομματοκρατία που κληρονόμησε, παρόλο ότι υπήρξε θύμα της όσο ίσχυε το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα. Κατάφερε βέβαια να ετοιμάσει την εισδοχή της Κύπρου στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. κάνοντας το λάθος, παράλληλα, να υποστηρίξει μια λύση του κυπριακού, που καταπατούσε τις ίδιες τις αρχές της ΕΕ, το αντιλαϊκό Σχέδιο Ανάν. Πιο πρόσφατα υποστήριξε αφελώς τους ακροβατισμούς του σημερινού προέδρου στις διακοινοτικές συνομιλίες, κατά το πρώτο μισό της θητείας του!
Οφείλουμε όμως σήμερα να αναγνωρίσουμε ότι η κεντροδεξιά κάμνει μια συγκροτημένη προσπάθεια να ξεφύγει από τα λάθη του παρελθόντος και τα στενά κομματικά πλαίσια, έχει νέα στελέχη με πλατύτερους ορίζοντες και προτείνει λύσεις στα προβλήματα του τόπου αντί να περιοριστεί σε στείρα προπαγάνδα κατά της αριστεράς, όπως εκείνη κάνει υπερασπιζόμενη μια χαμένη υπόθεση!
Η ανάγκη εξεύρεσης συμμάχων για την εξασφάλιση πλειοψηφίας στις προεδρικές εκλογές, εμποδίζει το ΔΗΣΥ να είναι μονολιθικός σε δογματισμούς αλλ’ απεναντίας καθιστά δυνατή τη βελτίωση και τον εμπλουτισμό των θέσεων του από εκείνους που θα θελήσουν να συνεργαστούν έγκαιρα μαζί του σε θέματα αρχών και προγραμματικών θέσεων και μάλιστα κατά δεσμευτικό τρόπο!
Στη δεινή θέση που βρίσκεται ο τόπος, ίσως να είναι η μόνη ρεαλιστική λύση, για τις εκλογές του 2013, που να μπορεί να διασφαλίσει μια κάποια έξοδο του τόπου από το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τέλμα!
Πώς όμως θα μπορούσε να ικανοποιήσει το λαό μια τέτοια λύση; Μόνο μέσω ενός εμπνευσμένου ΗΓΕΤΗ.
Ηγέτη που θα τον πείσει ότι πιστεύει στις πατροπαράδοτες ΑΞΙΕΣ του ελληνοκυπριακού λαού: στο φιλότιμο, στη μόρφωση των παιδιών του, στη σκληρή δουλειά, στην αλληλοβοήθεια, στην αφοσίωση, στον αγώνα για ελευθερία –ελευθερία από κάθε υποτέλεια: πολιτική, κομματική, οικονομική, συνδικαλιστική, αμάθειας, …, ρουσφετιού!
Ηγέτη που θα περιγράψει με ΣΥΝΟΧΗ ποιος θα είναι ο ΣΤΟΧΟΣ του ιδίου και του λαού για τα επόμενα δέκα χρόνια: πχ να καταστεί όντως η Κύπρος η Σιγκαπούρη της Μεσογείου!
- Να αξιοποιηθεί η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους διάφορους μηχανισμούς της στο μέγιστο δυνατό βαθμό, ώστε και στο Κυπριακό να δούμε πρόοδο και να το λύσουμε και στην εκρηκτική πλέον Μέση Ανατολή να δράσουμε ως ενεργό μέλος της ΕΕ, αντί να κοροϊδεύουμε τους πάντες και κυρίως τον εαυτό μας.
- Να δημιουργηθεί τάχιστα η αναγκαία υποδομή και να δοθούν κίνητρα για μια έντονη αναπτυξιακή δραστηριότητα, που θα καταστήσει δυνατή την ίδρυση εκατοντάδων μικρών επιχειρήσεων (Start-ups), που θα δημιουργήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας –αξιοποιώντας τα δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια και κολλέγια μας, επενδύσεις από το εξωτερικό, τις χιλιάδες άνεργους ή υποαπασχολούμενους νέους μας –επιστήμονες και μη-, τις χιλιάδες άνεργους πολίτες, τις χιλιάδες Έλληνες (Κύπριους και Ελλαδίτες) της διασποράς!
- Να διαμορφωθεί τάχιστα στρατηγική και σχέδια δράσης για την κατασκευαστική βιομηχανία και τη διάθεση εμπορικών και τουριστικών ακινήτων –που επηρεάζει την αξία της περιουσίας των πολιτών, την οικονομική κατάσταση των τραπεζών και ταμιευτηρίων λόγω των ενυπόθηκων δανείων, εκατοντάδες μεγάλες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, χιλιάδες εργαζόμενους και άνεργους και τα έσοδα του κράτους!
- Να δημιουργηθεί κατάλληλο πλαίσιο για συνεργασίες με οργανισμούς και επιχειρήσεις του εξωτερικού και ιδιαίτερα της ΕΕ για προσφορά υπηρεσιών στην τεράστια αγορά της Μέσης Ανατολής και του Αραβικού κόσμου! (Αρκεί, χάριν παραδείγματος, να αναφέρουμε ότι το 2010 πήγαν για θεραπεία στη Γερμανία 77.000 ασθενείς, οι πλείστοι άραβες, από 170 χώρες καταβάλλοντας πάνω από ένα δις ευρώ!) Η παιδεία και η υγεία δεν είναι οι μόνοι τομείς στους οποίους μπορούμε να δραστηριοποιηθούμε. Απεναντίας υπάρχουν πάμπολλες ευκαιρίες για εξειδικευμένες (niche) υπηρεσίες και προϊόντα!
- Να βελτιώσουμε την παραγωγικότητα (αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα και ποιότητα) της οικονομίας μας αρχίζοντας αμέσως από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα –κοινωνικοποιώντας τους ημικρατικούς, τις αερογραμμές, τις τράπεζες, που σήμερα μαστίζονται από έλλειψη αποτελεσματικής διοίκησης και διεύθυνσης, χαμηλό ηθικό και δυσαρεστημένους υπαλλήλους και πελάτες (συνεταιριζόμενοι με τις καλύτερες ξένες –ευρωπαϊκές- ομογάλακτες εταιρείες)!
Η ΑΦΗΓΗΣΗ του επίδοξου προέδρου θα πρέπει να μιλήσει στην καρδιά και στο μυαλό του κάθε πολίτη, ΟΛΟΥ του λαού, ακόμη και εκείνων που δεν θα τον ψηφίσουν! Μόνον έτσι θα μπορέσει μετά την εκλογή του να ευθυγραμμίσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού στην επίτευξη των στόχων με βάση πάντα τις αξίες που οφείλει να ζει και να προβάλλει ο ίδιος και όλοι οι συνεργάτες του καθημερινά! Μόνον έτσι θα βγει η Κύπρος από το τέλμα!
Θα μπορέσει ο Νίκος Αναστασιάδης να αρθρώσει ένα τέτοιο πειστικό ηγετικό λόγο και μάλιστα με τη μορφή συμβολαίου τιμής με το λαό;
Αν όχι, ποιος άλλος;
Ιδού η …Κύπρος, ιδού και το …πήδημα!
*Βλπ σχετικά άρθρα στην ιστοσςλίδα αυτή.
**Δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ στις 5.8.2012