Του Νίκου Τιμοθέου*
«Ο μεγάλος εχθρός της αλήθειας δεν είναι, πολύ συχνά, το ψέμα, το σκόπιμο, το κατασκευασμένο και το ανέντιμο, αλλά ο συνεπής, πειστικός και ανεδαφικός μύθος!» έλεγε ο JohnF. Kennedy.
Δυστυχώς, για ακόμη μια φορά και για ακόμη ένα σοβαρό θέμα, ο λαός μας παραμυθιάζεται από το ίδιο κατεστημένο με μια σειρά καλοστημένους μύθους! Τα κεντροαριστερά κόμματα και οι συνδεμένες/εξαρτημένες αμαρτωλές συντεχνίες αδυνατούν να παραδεχθούν ότι ο κρατισμός απέτυχε παταγωδώς σε όλες σχεδόν τις χώρες του πλανήτη (εξαίρεση ίσως συνιστούν ελάχιστες ‘πεφωτισμένες’ δικτατορίες, όπως τη Σιγκαπούρη, σε αντιδιαστολή με την ‘αφώτιστη’ και ‘αδιαφανή’ ‘δημοκρατία’ μας)! Ελλείψει επιχειρημάτων, ορμώμενοι από τις εμμονές και τις ιδεοληψίες τους, παραπλανούν το λαό με τους μύθους τους.
Αγαπητοί αναγνώστες, πολύ φοβούμαι ότι ακόμη μια φορά επαληθεύονται οι στίχοι του Διονύσιου Σολωμού και επιτύμβια προσφώνηση του μ. Θεμιστοκλή Δέρβη** και για μας, τον κυπριακό λαό: «Δυστυχισμένε μου λαέ/ Καλέ κι αγαπημένε/ Πάντοτ’ ευκολοπίστευτε/ Και πάντ’ απατημένε…!»
1ος ΜΥΘΟΣ Η ασφάλεια του κράτους κινδυνεύει από την ιδιωτικοποίηση!
Η συντριπτική πλειοψηφία των κρατικών επιχειρήσεων στις δημοκρατικές χώρες έχει ιδιωτικοποιηθεί και παντού έχει εξασφαλιστεί η ασφάλεια του κράτους με διάφορους τρόπους. Αρκεί να μελετήσουμε τι έχουν κάμει οι χώρες αυτές και να επιλέξουμε τους καλύτερους τρόπους! Συνήθως οι επιχειρήσεις υποχρεώνονται να εγκαθιδρύσουν χωριστό τμήμα ασφαλείας, το οποίο συνεργάζεται, στα πλαίσια της νομοθεσίας, με τις δυνάμεις ασφαλείας του κράτους και το προσωπικό του ελέγχεται ενδελεχώς για το λευκό ποινικό μητρώο του, κοκ!
Η συνεργασία μας, για παράδειγμα, με χώρες-μέλη της ΕΕ και το Ισραήλ μπορεί να μας εξασφαλίσει άριστη μεθοδολογία και τεχνολογία διασφάλισης της εθνικής ασφάλειας και αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων!
2ος ΜΥΘΟΣ Η ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων κινδυνεύει από την ιδιωτικοποίηση!
Ομοίως, σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, όπου υφίστανται ΜΟΝΟΝ ιδιωτικές επιχειρήσεις τηλεπικοινωνιών, παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής και άλλων μορφών ενέργειας, διαχείρισης λιμένων και αεροδρομίων, κοκ, έχει διασφαλιστεί η ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων σε πολύ ψηλό ποσοστό. Ο ρόλος των Επιτρόπων Ρύθμισης και Εποπτείας είναι, εν προκειμένω, σημαντικότατος.
Ας τονιστεί ακόμη ότι είναι πιθανότερο να ‘φοβάται’ και να αντιστέκεται σθεναρότερα μια ιδιωτική επιχείρηση σε πιέσεις για αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων παρά ένας κρατικός οργανισμός, του οποίου η Διοίκηση και η Διεύθυνση (μπορεί να) είναι πιο ευάλωτες σε πολιτικές πιέσεις και κίβδηλες υποσχέσεις ‘πολιτικής’ κάλυψης!
Τέλος, ας σημειωθεί ότι στον τόπο μας η εμπιστοσύνη στους κρατικούς οργανισμούς και στο ίδιο το κράτος έχει μειωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε πολιτικοί (και …άλλοι) χρησιμοποιούν για την εμπιστευτική επικοινωνία τους τις υπηρεσίες ιδιωτικών παρόχων αντί του κρατικού! Το ‘φαινόμενο’ φαίνεται να εντάθηκε κατά την παρελθούσα πενταετία για λόγους …επαγρύπνησης!
3ος ΜΥΘΟΣ Τα δικαιώματα των εργαζομένων κινδυνεύουν από την ιδιωτικοποίηση!
Είναι αστείο να ισχυρίζεται οποιοσδήποτε ότι ο νέος ιδιοκτήτης μιας ιδιωτικοποιημένης κρατικής επιχείρησης δεν θα τηρήσει τις συλλογικές συμβάσεις και τους κανονισμούς προσωπικού! Πέραν του ότι αυτά θα διασφαλιστούν γραπτώς στο συμβόλαιο εξαγοράς, η συνδικαλιστική ισχύς του προσωπικού όχι μόνον δεν θα μειωθεί αλλ’ απεναντίας θα αυξηθεί αφού δεν θα υφίστανται πλέον πολιτικές παρεμβάσεις προς τις συντεχνίες! ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ, Η ΙΣΧΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ, ΟΤΑΝ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΖΗΜΙΩΝΕΙ/ΠΤΩΧΕΥΕΙ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΙΤΕ ΙΔΙΩΤΙΚΗ!
Σε ό,τι αφορά νέες προσλήψεις είναι βέβαιο ότι θα καταβάλλονται από τον ιδιώτη ‘μισθοί και ωφελήματα αγοράς’ –πράγμα που ήδη άρχισαν να κάμνουν οι (ημι)κρατικοί κατά τις προσλήψεις ωρομισθίων και τείνουν να κάμνουν και με τις προσλήψεις μονίμων εντάσσοντας τους σε ταμείο προνοίας αντί συντάξεως διασφαλισμένων ωφελημάτων! Οι ιδιώτες θα εισαγάγουν συστήματα απολαβών και προαγωγών/μεταθέσεων με βάση την απόδοση –συστήματα που προσπάθησαν σχεδόν πάντα ανεπιτυχώς να εισαγάγουν κάποιες διευθύνσεις (ημι)κρατικών λόγω της αντίδρασης των …ισοπεδωτικών συντεχνιών!
4ος ΜΥΘΟΣ Οι τιμές θα αυξηθούν από την ιδιωτικοποίηση!
Ακόμη ένας ‘ανεδαφικός’ μύθος! Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι οι τιμές μειώνονται όπου υπάρχει ΥΓΙΗΣ ανταγωνισμός! Ο ανταγωνισμός επιβλέπεται στις επιχειρήσεις του είδους που θα ιδιωτικοποιηθούν από εξειδικευμένα ρυθμιστικά όργανα και φυσικά από την Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού –ΟΡΓΑΝΑ που οφείλουν να λειτουργούν αποτελεσματικά!
Η ρύθμιση φθάνει για όσους έχουν δεσπόζουσα θέση, όπως η ΑΗΚ, η cyta και η ΑΛΚ, μέχρι την ‘υποχρεωτική’ βελτίωση της αποδοτικότητας μέσω αναγκαστικής μείωσης τιμών (ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΝ ΛΟΓΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ -5~10%- ΠΛΗΝ ΠΟΣΟΣΤΟ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ) –κάτι που εφαρμόστηκε σε κάποιες χώρες-μέλη της ΕΕ, αλλ’ όχι δυστυχώς στην Κύπρο, με αποτέλεσμα ουδεμία να έχει ψηλή παραγωγικότητα!
5ος ΜΥΘΟΣ Οι μακρινές κοινότητες δεν θα εξυπηρετούνται από τους ιδιωτικοποιημένους οργανισμούς!
Ακόμη ένα ψεύδος! Η ρυθμιστική νομοθεσία από της ένταξης μας στην ΕΕ υποχρεώνει τους οργανισμούς/επιχειρήσεις που έχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά, όπως η ΑΗΚ και η cyta, να παρέχουν ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ χωρίς διακρίσεις.
Επομένως, υποχρεούνται να παρέχουν τις βασικές υπηρεσίες ακόμη και στη μικρότερη και μακρινότερη κοινότητα με τα ίδια τέλη/διατιμήσεις όπως και στο κέντρο των πόλεων.
6ος ΜΥΘΟΣ Μπορεί το κράτος να εξυγιάνει και να εκσυγχρονίσει τους (ημι)κρατικούς οργανισμούς!
Αυτό κι αν είναι αστείο! Ποιον οργανισμό κατάφερε να εξυγιάνει και να εκσυγχρονίσει η κυπριακή πολιτεία; Ακόμη και εκεί που έγιναν κάποια βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση μόλις άλλαξε η κυβέρνηση και διορίστηκαν νέα ΔΣ, ανατράπηκαν ταχύτατα!
Ας θυμόμαστε ότι χρειάζονται πέντε-δέκα χρόνια για να εγκαθιδρυθεί μια παραγωγική κουλτούρα σ’ ένα οργανισμό/επιχείρηση και αρκούν μερικοί μήνες ή ένα-δύο χρόνια το πολύ για να ‘ξηλωθεί’! Τι έχει να επιδείξει εδώ η απελθούσα κυβέρνηση του κόμματος και της συντεχνίας του τέως ‘εργαζόμενου’ και νυν άνεργου λαού;
Ο ισχυρισμός ότι καταφέραμε στην Κύπρο να μετατρέψουμε την Αρχή Λιμένων Κύπρου από ζημιογόνο σε κερδοφόρο οργανισμό είναι εξίσου …μυθώδης! Πρόκειται για φυσικό μονοπώλιο που δεν έχει ανταγωνισμό και που κατάφερε να …‘διώξει’ από την Κύπρο μεγάλες εταιρείες διακομιστικού εμπορίου, οι οποίες μετέφεραν τις εργασίες τους στον Πειραιά, στην Αλεξάνδρεια και στη Βηρυτό –όταν οι φωνασκούντες σήμερα ‘συμμέτοχοι’ της αρνούνταν να εργαστούν Σαββατοκύριακα και αργίες ή/και χρέωναν το ‘ένα αλλό ‘να’! Της ‘δώρισε’ το κράτος μια καλή ‘προίκα’ και, ως διά μαγείας, από ζημιογόνος έγινε ‘κερδοφόρος’!
Αληθεύει ότι η ΑΛΚ και η Δημόσια Υπηρεσία είναι τόσο φιλικές προς τις κυπριακές επιχειρήσεις-πελάτες τους ώστε όσοι εμπορευόμενοι …ατύχησαν να έχουν φορτοεκφορτώσεις κατά την αργία με την οποία τόσο χουβαρντάδικα η Κυπριακή Πολιτεία τίμησε την κηδεία του Γλαύκου Κληρίδη** πλήρωσαν ΔΙΠΛΑ (ως υπερωρία) την φορτοεκφόρτωση και τον εκτελωνισμό –και έτσι κατέστησαν πιο …ανταγωνιστικοί;
…………………………………………………………………………………………………………………………………
ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ που πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά την ιδιωτικοποίηση:
(1) Κίνδυνος αφαίμαξης των οργανισμών!
Όντως υφίσταται και απαιτείται προσοχή! Θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι ο στρατηγικός επενδυτής θα είναι ‘καλής ποιότητας’ επιχείρηση του αντίστοιχου κλάδου χωρίς πολιτικές εξαρτήσεις –κατά προτίμηση χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Χάριν παραδείγματος, θεωρείστε το ακόλουθο φανταστικό σενάριο: Αγοράζει μεγάλο μερίδιο ή/και το σύνολο των μετοχών της ΑΗΚ-Παραγωγή ή της cyta ή της ΑΛΚ μεγάλη ομοειδής (παρα)κρατική επιχείρηση δικτατορικής χώρας της Άπω Ανατολής! Φυσικά(!), αγοράζει κάθε τύπου εξοπλισμό από (παρα)κρατική κατασκευαστική εταιρεία της ίδιας χώρας, ο οποίος …‘υπερτιμολογείται’, κατά την αγορά ή/και την επιδιόρθωση/συντήρηση, με αποτέλεσμα τα έσοδα της ιδιωτικοποιημένης κυπριακής επιχείρησης να αφαιμάσσονται, με το μεγαλύτερο μέρος τους να καταλήγει στη μακρινή χώρα! Η κυπριακή οικονομία χάνει τεράστιο πλούτο ο οποίος ‘μεταφέρεται’ αλλού και η κυπριακή επιχείρηση φθίνει συνεχώς ή, στην καλύτερη περίπτωση, διατηρείται απλά σε σημείο που ίσα-ίσα να μην έχει ζημιά –ούτε κέρδος: μερίσματα και φόρους!
(2) Κίνδυνος κακής διαχείρισης!
Και αυτός ο κίνδυνος είναι ορατός, αν ο στρατηγικός επενδυτής είναι ‘κερδοσκοπικό’ ταμείο επενδύσεων, που ενδιαφέρεται να βγάλει κέρδος το συντομότερο, ‘ξεκοκαλίζοντας’ την επιχείρηση και να …εγκαταλείψει! Κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί αν ο στρατηγικός επενδυτής είναι πολύ μεγάλη ομοειδής επιχείρηση, η οποία θα ‘βαρεθεί’ τυχόν προβλήματα ή/και αντιδράσεις και θα ‘εγκαταλείψει’ κάθε προσπάθεια βελτίωσης ή/και θα …‘διαγράψει’ την επένδυση του! Παραδείγματα υπάρχουν και για τις δύο επικίνδυνες περιπτώσεις!
(3) Κίνδυνος εκποίησης σε χαμηλή τιμή!
Εκποίηση του 100% των μετοχών διαμιάς επέχει τον κίνδυνο μη εξασφάλισης ψηλής τιμής! Η σταδιακή ιδιωτικοποίηση μπορεί να μεγιστοποιήσει την αξία των (ημι)κρατικών! Ελπίζουμε να μην είναι αργά για κάτι τέτοιο!
(4) Κίνδυνος αποξένωσης πελατών ή/και προσωπικού!
Η συνεχιζόμενη άγονη αντίδραση στην ιδιωτικοποίηση το μόνο που πετυχαίνει είναι να αποξενώνει τους πελάτες και προσωπικό, αφού οι στρατηγικοί επενδυτές εμφανίζονται λίγο πολύ ως αιμοβόρος …μπαμπούλας –με προφανείς αρνητικές επιπτώσεις!
- Είναι καιρός να αμφισβητήσει ο λαός τους μύθους που του ‘σερβίρουν’ όσοι ενδιαφέρονται να συντηρήσουν τα ‘κεκτημένα’ συμφέροντα τους σε βάρος των εισοδημάτων και της περιουσίας του και να αναζητήσει την αλήθεια με ανοικτό μυαλό! Ταυτόχρονα, είναι καθήκον όλων όσοι μπορούν να ενημερώσουν με επιχειρήματα το λαό να το πράξουν!
Ιδού η …Κύπρος, ιδού και το …πήδημα!
______________
** Ο γράφων πιστεύει ότι αν ερωτάτο ο Γλαύκος Κληρίδης πώς θα ήθελε να τον τιμήσει ο κυπριακός λαός, θα εισηγείτο, με το σύνηθες χιούμορ και την αγωνία του για την οικονομία του τόπου, να δουλέψουν οι δημόσιοι και γιατί όχι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι ένα Σάββατο χωρίς επιπρόσθετο μισθό –όχι να …αργήσουν!
* Δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ στις 15.12.2013