Περί ηθικού παραδόξου και άλλων τινών!

Του Νίκου Τιμοθέου*

Αγαπητοί αναγνώστες, πάντα πίστευα ότι σας ενδιαφέρουν οι ιδέες, οι θέσεις, οι αντιθέσεις, οι πράξεις και τα επιχειρήματα. Ότι, ακόμη, σας ενδιαφέρουν τα δημόσια πρόσωπα –οι ιδέες τους, οι ιδεοληψίες τους, ο βίος και η πολιτεία τους- και ενίοτε, κάποιους ενδιαφέρει και το ‘εποικοδομητικό’ πολιτικό …κουτσομπολιό!

Ο γράφων θέλει να πιστεύει ότι παρουσιάζει τις ιδέες και τις εμπειρίες του με επιχειρήματα, κρίνει, επικρίνει/κατακρίνει ή/και επαινεί ΚΑΛΟΠΙΣΤΑ και πάλιν με ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ και συμβουλεύει σε τομείς που νομίζει ότι μπορεί να ενημερώσει τους αναγνώστες του με βάση τις γνώσεις, εμπειρίες και μελέτες του! Ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι έχει το αλάθητο ή ότι είναι σοφός. Απεναντίας, ομολογεί ότι έχει κάμει πολλά λάθη στη ζωή του –μάλλον περισσότερα από πλείστους όσους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα [ΕΔΤ] – επειδή ουδέποτε δίστασε να πει τις απόψεις του ή/και να αναλάβει δύσκολα και ‘επικίνδυνα’ έργα!

Έχει παρουσιάσει στα 200 τόσα άρθρα που έχει δημοσιεύσει τα τελευταία χρόνια (τα πλείστα στον ΠΟΛΙΤΗ) τις ιδέες και τις θέσεις του για θέματα που αφορούν στον ΕΔΤ, στην οικονομία, στο επανασχεδιασμό των επιχειρήσεων, οργανισμών και υπηρεσιών, στον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, στην ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ, στην πολιτική και στις πράξεις κυβερνήσεων, κομμάτων, συντεχνιών, δημόσιων αξιωματούχων…! 165 άρθρα είναι αναρτημένα στον ιστότοπο* του για εύκολη πρόσβαση, αναφορά και σχολιασμό/κριτική, μαζί με λεπτομερές βιογραφικό, που περιλαμβάνει φυσικά τη θητεία του στη cyta (1973-2007)!

Σε άρθρο του στον ΠΟΛΙΤΗ της 15.12.2013, λειτουργός της cyta κριτικάρει άρθρο* μου στον ΠΟΛΙΤΗ της 8.12.2013 και δηλώνει ευθαρσώς (αν και …παραδόξως) ότι δεν ασχολείται με την ουσία και τις ιδέες, παρά μόνο με το ηθικό μου ανάστημα ως αρθρογράφου και αποπειράται να πείσει ότι το άρθρο μου συνιστά ‘ηθικό παράδοξο’, επειδή, κατ’ εκείνον, δεν συνάδει με την πολιτεία μου στη cyta!

Σε άρθρα* και διαλέξεις μου έχω προτρέψει κάθε επαγγελματία και οργανισμό/επιχείρηση/υπηρεσία να διαμορφώσει και υιοθετήσει ΚΩΔΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ -τονίζοντας ότι αυτός πρέπει να βασίζεται στις ΑΞΙΕΣ του- και να τον εφαρμόζει σε όλες τις πράξεις του και στη συμπεριφορά του! Το ίδιο επιβάλλει η ‘φυλετική ηγεσία*’ που σκοπεί στη δημιουργία μιας παραγωγικής και καινοτόμου κουλτούρας που ευθυγραμμίζει τον οργανισμό/επιχείρηση στην υλοποίηση της αποστολής του και στην πραγμάτωση του οράματος του!

Βασική μου αξία, θέλω να πιστεύω, είναι η εξυπηρέτηση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ με ακρίβεια και πληρότητα –εξ ου και το μακροσκελές των άρθρων μου. Μια δεύτερη είναι η αποφυγή περιαυτολόγησης και αυτοέπαινου.

Με λύπη υποχρεώνομαι σήμερα να παραβώ τη δεύτερη αξία χάριν της πρώτης! Νιώθω την ανάγκη να το πράξω επειδή το ως άνω άρθρο ‘ασχολείται’ με την υπηρεσιακή μου σταδιοδρομία στον οργανισμό στον οποίο υπηρέτησα ως τεχνοκράτης-υπάλληλος για 34,5 χρόνια και με την ηθική μου υπόσταση, ώστε εσείς, αγαπητοί και υπομονετικοί αναγνώστες των άρθρων μου,  να μπορέσετε να κρίνετε κατά πόσο ο γράφων πιστεύει όντως όσα γράφει ή αν απλώς αντιγράφει ή/και έχει καινοφανείς ιδέες που δεν συνάδουν με την πολιτεία του –άσχετα αν κατ’ εμέ αυτό δεν έπρεπε να έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού ούτε να ‘προσηλυτίσω’ προσπαθώ ούτε να εκλεγώ/διοριστώ σε οποιοδήποτε αξίωμα! Μόνη μου έγνοια, για όποιον θέλει να με πιστέψει, είναι η αναγέννηση της πατρίδας μας!

1.     Περί ικανότητας ενός (ημι)κρατικού να επιλύσει ΜΟΝΟΣ τα προβλήματα του!
Ουδέποτε πίστεψα ότι ένας (ημι)κρατικός μπορεί να λύσει ΜΟΝΟΣ τα προβλήματα του! Απεναντίας, πίστευα πάντα ότι ο δημόσιος χαρακτήρας ήταν και είναι αρνητικός. Γι αυτό και συνέβαλα επί κυβέρνησης Κληρίδη στην ετοιμασία νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της cyta και προσκάλεσα στην Κύπρο επιφανείς εμπειρογνώμονες με εμπειρία στις ιδιωτικοποιήσεις (όπως τον καθ Β Ράπανο, τότε Πρόεδρο του ΟΤΕ, τον τότε Πρόεδρο της ομοσπονδίας συντεχνιών του ΟΤΕ, τον καθ Morton, κά). Η φούσκα του ΧΑΚ και η αντίδραση της κεντροαριστεράς δεν επέτρεψαν τη μερική ιδιωτικοποίηση!

2.     Περί αξιοκρατίας, παραγωγικότητας, κομματικών παρεμβάσεων και συνδικαλιστικών επιρροών!
Δεν μπορώ να γνωρίζω με ακρίβεια το βαθμό της αξιοκρατίας ή/και της παραγωγικότητας που επικρατεί τα τελευταία χρόνια. Διαβάζω όμως τις ανακοινώσεις των ίδιων των συντεχνιών και πληροφορούμαι για λίγα ή πολλά από παλιούς συνάδελφους, συμφοιτητές και φίλους! Η ίδρυση ‘νέων’ συντεχνιών με απόσχιση από τις ‘κομματικές’ συντεχνίες και οι ανακοινώσεις τους και η πρόσφατη ομολογία της Διεύθυνσης ότι πλεονάζει το 25% ομιλούν αφ’ εαυτών για το αν έχει βελτιωθεί, χειροτερεύσει ή διατηρηθεί η παραγωγικότητα/αξιοκρατία…! Ο αντικειμενικός παρατηρητής μπορεί να αποτιμήσει την κατάσταση με πολύ απλή έρευνα!

Κατά πόσο, ως Ανώτατος Εκτελεστικός Διευθυντής (ΑΕΔ), υπέκυπτα(ψα) σε κυβερνητικές, κομματικές ή συνδικαλιστικές παρεμβάσεις καλώ τον αντικειμενικό κριτή να αποταθεί στους υπουργούς, βουλευτές και συνδικαλιστές της εποχής εκείνης, ξεκινώντας από το Προεδρικό Μέγαρο –ίσως βρεθεί προ εκπλήξεως!

 

3.     Περί λιμουζίνων, αμοιβών και άλλων ωφελημάτων!
Το δικαίωμα σε διευθυντικό υπηρεσιακό όχημα ΠΡΟΫΠΗΡΧΕ της θητείας μου και φυσικά ήταν παράλογο να το τροποποιήσω, ενοχλώντας τους άμεσους συνεργάτες μου, που αφιέρωναν πολύ προσωπικό χρόνο στην υπηρεσία! Με οχήματα που, κατά καιρούς, αγοράστηκαν για εμένα, ως ΑΕΔ, δεν ασχολήθηκα προσωπικά -παρά είτε ο Πρόεδρος είτε επιτροπή του ΔΣ -και ΑΠΟΧΩΡΩΝΤΑΣ ΟΥΔΕΝ …‘ΑΓΟΡΑΣΑ’!

Περί της (υπερ)αμοιβής των Διευθυντικών στελεχών, ας σημειωθεί ότι ένας ευσυνείδητος Γενικός Διευθυντής (ημι)κρατικού ή υπουργείου εργάζεται δώδεκα (12) ώρες τις καθημερινές και αρκετές τα Σαββατοκύριακα για να ‘τα βγάλει πέρα’ με τη γραφειοκρατία, τις συνεδριάσεις,  τα τηλεφωνήματα, τις επισκέψεις σε χώρους εργασίας, τις συνεδρίες του ΔΣ/της Βουλής, κοκ. Ένας απλός υπολογισμός μπορεί να αποδείξει ότι ο μισθός του δεν υπερβαίνει τον αντίστοιχο, περιλαμβανομένων ισάριθμων υπερωριών ή/και κατ’ αποκοπή αμοιβών, ενός τεχνικού ή/και γραφέα με τα ίδια χρόνια υπηρεσίας –πόσο μάλλον του κριτή (στην κλίμακα Α13;)! Τέλος, όταν ‘απηύδησα’ από τις μειωτικές/καταλυτικές της κουλτούρας για την οποία αγωνιζόμουν ‘παρεμβάσεις’, που πλέον επιτύγχαναν με αποφάσεις του ΔΣ, αποχώρησα πρόωρα και πήρα την αποζημίωση που επιτροπή του ΔΣ υπολόγισε/πρότεινε στα πλαίσια του σχετικού κανονισμού.

 

4.     Περί αυξήσεως του εργατικού κόστους!

Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι υπήρξα ο μοναδικός ‘υπεύθυνος/πρωτεργάτης’, επί εποχής μου, στη cyta η κλίμακα εισδοχής διπλωματούχων μηχανικών και εγκεκριμένων λογιστών μειώθηκε από την Α9(-Α13) στην Α8 πλην δύο (–Α12)–ενώ σε δημόσιες υπηρεσίες και άλλους (ημι)κρατικούς …παραμένει Α9(-Α13)! Ακόμη, καταργήθηκαν πολλές δεκάδες θέσεις ‘Επιθεωρητών’ (που –χωρίς να παράγουν- ‘επέβλεπαν’ ελάχιστους συνήθως υφισταμένους ή/και …κανένα) και αντικαταστάθηκαν με Ανώτερους Τεχνικούς/Γραφείς/Ειδικευμένους (τεχνίτες) που ήσαν/είναι παραγωγικοί!
Προσωπικά αντιτάχθηκα στην επέκταση των κλιμάκων κατά δύο βαθμίδες στις χαμηλές και κατά μια στις ανώτερες, αλλά πολιτικοί και συντεχνίες το επέβαλαν σε ΟΛΟ το δημόσιο τομέα!

5.     Περί ιεραρχικής δομής, επιλεκτικής επάνδρωσης, κουλτούρας…!
Όντως δημιούργησα επιτελείο στρατηγικού σχεδιασμού! Και το επάνδρωσα με μερικά από τα καλύτερα ‘μυαλά’ του οργανισμού! Και θέλω να πιστεύω ότι έτσι πετύχαμε (με τη στήριξη του αείμνηστου, και αποδεδειγμένα ΣΠΑΝΙΟΥ, τότε Προέδρου του ΔΣ) το μεγαλύτερο έργο επανασχεδιασμού που έγινε ποτέ στην Κύπρο, ετοιμαστήκαμε έγκαιρα για την ελευθεροποίηση της αγοράς, αναπτύξαμε τα δίκτυα κινητών και ευρυζωνικών επικοινωνιών, αυξήσαμε την ‘κερδοφορία’ μειώνοντας τα τέλη και βελτιώνοντας την παραγωγικότητα και ευτύχησα να ακούω, από τον τότε ΥΣκΕ και τον τότε Ρυθμιστή (ΕΡΗΕΤ), ΓΚΡΙΝΙΑ επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των εξαίρετων ανθρώπων του οργανισμού/φυλής cyta …‘θυσιάζονταν’ γι αυτόν ως … «μουτζιαχεντίν» (ο όρος δικός τους)! Διερωτώμαι κατά πόσο η κουλτούρα εκείνη βελτιώθηκε, διατηρήθηκε ή ‘ξηλώθηκε’;

 

Κατά πόσο ‘αύξησα’ (ως εάν από εμένα εξαρτάτο και όχι από το ΔΣ, το Υπουργείο, το Υπουργικό και τη …Βουλή) τον αριθμό των διευθυντών, αρκεί να αναφέρω ότι για δύο χρόνια αρνούμουν να υποβάλω στον προϋπολογισμό επιπρόσθετες θέσεις Ανώτερων Διευθυντών, όπως απαιτούσε το ΔΣ, και η σχετική διαφωνία μου συνέβαλε στην πρόωρη αποχώρηση μου!

6.     Περί κριτικής των χρηματοοικονομικών goldenboys!

Ανατρέχοντας στα άρθρα μου, ο αντικειμενικός μελετητής θα βρει ότι, στο βαθμό που οι γνώσεις μου επιτρέπουν, έχω θίξει χρηματο-οικονομικά θέματα και κατακρίνει την ασυδοσία των αρμόδιων αξιωματούχων και διευθυντών –από τους οποίους ο …πατερούλης επέλεξε τους ΥπΟικ του!

 

7.      Περί της ευθύνης των πολιτικών και της πολιτικής τους!

Έχω όντως εκφράσει την πεποίθηση μου ότι για την καταστροφή της Κύπρου την ΠΡΩΤΗ και ΚΥΡΙΑ ευθύνη φέρουν οι πολιτικοί, η πολιτική τους και τα πολιτικά (κομματικά και πολιτειακά) ιδρύματα –η τελευταία πενταετία το απέδειξε περίτρανα! ΑΥΤΟΙ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ, ΑΥΤΟΙ ΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ, ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ, ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ, ΕΠΟΠΤΕΣ, ΔΣ (ΗΜΙ)ΚΡΑΤΙΚΩΝ…! ΑΥΤΟΙ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ! ΑΥΤΟΙ ΦΕΡΟΥΝ ΑΚΕΡΑΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ! (Όπως ένας γενικός διευθυντής φέρει –σύμφωνα με το νόμο και την ηθική- την ευθύνη για ό,τι συμβεί στον οργανισμό/επιχείρηση που προΐσταται!) Τους άπιστους παραπέμπω στο βιβλίο Why nations fail των Acemoglou και Robinson!

8.     Περί σταδιοδρομίας!

Έχω τη συνείδηση μου ήσυχη για τη θητεία μου στον ΕΔΤ και ως υπάλληλος (από Βοηθός Μηχανικός μέχρι Ανώτατος Εκτελεστικός Διευθυντής) και ως μέλος του ΔΣ (εκ μέρους της …Συγκλήτου) του Πανεπιστημίου Κύπρου! Αν πέτυχα ή απέτυχα θα πρέπει να κρίνουν άλλοι! Η εκτίμηση μεγάλου αριθμού παλιών συναδέλφων, συνεργατών και συμπολιτών μού αρκεί! ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ‘ΚΑΝΕΙ’ ΤΗ …ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΝ …‘ΑΝΘΡΩΠΟ’!

9.     Περί ειρωνείας!

Χαίρομαι που το άρθρο μου με τίτλο «Πρόεδρε: Φορολόγησε το λαό με 1,4 δις ευρώ και μην αγγίζεις τα κακώς έχοντα!» ενόχλησε! Αυτός ήταν ο σκοπός του!

 

Το έγραψα διαπιστώνοντας ότι μέρος του λαού και ιδιαίτερα των υπαλλήλων του ΕΔΤ παραμυθιάζονται από το κεντροαριστερό πολιτικό και συνδικαλιστικό κατεστημένο με συγκαλυμμένο σύνθημα το ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟ: «Τζι ο σιύλλος χορτάτος, τζ’ η πίττα σωστή»!

 

 

Αγαπητοί αναγνώστες, συγχωρέστε με, μακρηγόρησα:

• Όλοι θα θέλαμε (και πρώτα-πρώτα ο ΠτΔ και ο ΥπΟικ) να μπορέσουμε, ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ, να ξοφλήσουμε τα δημόσια δάνεια –που συνεχίζουν να …μεγαλώνουν – και να αυξηθούν μισθοί, εισοδήματα, συντάξεις και επιδόματα και να επενδύσουμε χρήματα στην ανάπτυξη -και οι πολιτικοί θα ‘θελαν να κάνουν …χουβαρνταλίκια! Δυστυχώς όμως μόνο στα παραμύθια υπάρχουν μάγοι και μαγείες!

• Ας ελπίσουμε ότι όλοι, λαός και ιδιαίτερα δημόσιοι λειτουργοί, θα συνειδητοποιήσουμε ότι μόνο ΜΕ ΘΥΣΙΕΣ και ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ έχουμε ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Και ότι εισοδήματα, μισθοί, συντάξεις, επιδόματα και ακίνητη περιουσία όλων ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟ, ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΝ …ιδιωτικοποιηθούν (μερικώς) όλοι οι (ημι)κρατικοί, αν …εκποιηθεί/αξιοποιηθεί η περιουσία του δημοσίου -κι αν γίνουμε παραγωγικότεροι και καινοτόμοι!
  

Καλές γιορτές!

*Η ιστοσελίδα www.nicostimotheou.com δεν είναι προσβάσιμη σε κάποιο/ους (ημι)κρατικό/ους!

**Δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ στις 22.12.2013