Toυ Νίκου Τιμοθέου*
- Δεν είναι μόνο στη δημόσια εκπαίδευση που χάνονται χιλιάδες ώρες εργασίας χάριν του «συνδικαλισμού» και «παρεμφερών» δραστηριοτήτων.
- Και στη Δημόσια Υπηρεσία και στους (ημι)κρατικούς οργανισμούς, χάνονται χιλιάδες ώρες για «συνδικαλιστικές» και για ‘παρεμφερείς’ δραστηριότητες.
- Και αυτό συμβαίνει πού; Στον καλύτερο εργοδότη της Κύπρου: το Δημόσιο!
- Ας αναλογιστούμε σε τι έχει συμβάλει ο συνδικαλισμός στο δημόσιο:
- Στην παραγωγικότητα: Άρνηση!
- Στον εκσυγχρονισμό και τον επανασχεδιασμό; Άρνηση!
- Στην αξιολόγηση με βάση την απόδοση: Άρνηση και πλήρης ισοπέδωση!
- Στην πρόοδο των καλυτέρων; Άρνηση, πλήρης ισοπέδωση και «κάλυψη» των λιγότερο ικανοποιητικών!
- Στη βελτίωση των όρων εργασίας; Ναι, σε βάρος του ιδιωτικού τομέα και απόλυτα ισοπεδωτικά!
- Στην αμοιβή με βάση την απόδοση; Απόλυτη άρνηση!
- Σε προαγωγή με βάση την καταλληλόλητα για τη νέα θέση; Σπάνια! Συνήθως με βάση την αρχαιότητα και τα «τυπικά» προσόντα.
- Στο δίκαιο καταμερισμό του εθνικού εισοδήματος; Ακριβώς το αντίθετο, σε αύξηση του χάσματος μεταξύ δημόσιου υπαλλήλου και ιδιωτικού υπαλλήλου, επαγγελματία και ΜΜΕ.
- Στη βελτίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος; Όχι, απεναντίας: σε πλήρη εκμετάλλευση των πελατειακών σχέσεων με τα κόμματα!
Μόνες λύσεις:
α. Κατάργηση του μονοπωλίου στο μέγιστο βαθμό: όπως πχ με την εισαγωγή Γενικού Σχεδίου Εκπαίδευσης κατ’ αναλογία με το ΓΕΣΥ.
β. Τερματισμός της λειτουργίας του δημοσίου ως επιχειρηματία και ως διαχειριστή/ διευθυντή. Όπου είναι αδύνατο, συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, όπως πχ στη διαχείριση των δημόσιων υπηρεσιών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και των δημόσιων εκπαιδευτηρίων σε όλες τις βαθμίδες.
γ. Ενδυνάμωση του ρυθμιστικού και εποπτικού ρόλου των δημόσιων υπηρεσιών με την παράλληλη αποξένωση του διαχειριστικού ρόλου, όπως πχ στα Υπουργεία Υγείας και Παιδείας, που θα πρέπει να καταστούν αποκλειστικά όργανα διαμόρφωσης πολιτικής, στρατηγικού σχεδιασμού, ρύθμισης και εποπτείας.
δ. Επανασχεδιασμός και μηχανοργάνωση των διεργασιών του δημοσίου από εξειδικευμένους εμπειρογνώμονες με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.
* Δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 13.7.2018