Προεκλογικά: Θαλάσσιες ακτές – ο παραμελημένος φυσικός πόρος

του Νίκου Τιμοθέου*

Η Κύπρος διαθέτει ένα φυσικό πόρο που ελάχιστα ανέπτυξε: τις εκτεταμένες ακτές της.

Η αξιοποίηση των ακτών μας συνιστά ουσιαστική πράσινη ανάπτυξη και θα πρέπει να έχει προεξέχουσα θέση στην αναπτυξιακή πολιτική της Κύπρου. Προσφέρονται για μαρίνες, κολυμβητικές πλαζ, εστιατόρια και καφετέριες, καθώς και παραθαλάσσιες κατοικίες για μόνιμη ή εξοχική χρήση.

Η Κύπρος προσφέρεται για την κατασκευή και διαχείριση πολλών τύπων μαρίνων: για μεγάλα σκάφη αναψυχής, για σκάφη μέτριου μεγέθους, για μικρά σκάφη και ερασιτεχνικές ψαρόβαρκες.

Οι μαρίνες προσφέρονται για την προσέλκυση πλείστων παρεμφερών υπηρεσιών επιδιόρθωσης, συντήρησης και εφοδιασμού σκαφών, για καφεστιατόρια και καταστήματα λιανικού εμπορίου.

Η κατασκευή πληθώρας μαρίνων έχει μεγάλα πλεονεκτήματα σε διάφορους τομείς της οικονομίας: τον κατασκευαστικό, που κατασκευάζει και συντηρεί τις μαρίνες, τον εμπορικό που προμηθεύει και μεταπωλεί σκάφη παντός τύπου, τον εφοδιαστικό και τεχνικό που προσφέρει υπηρεσίες επιδιόρθωσης και συντήρησης σκαφών και μηχανών, επιμόρφωσης στην ιστιοπλοΐα, επισιτιστικό καφεστιατορίων, κέτερινγκ και παντοπωλείου και διοργάνωσης ιστιοπλοϊκών και άλλων αγώνων.

Τα πλεονεκτήματα για την οικονομία θα είναι πολλά:

(1)    Θα προσελκύσουμε τουρίστες που διαθέτουν σκάφη διαφόρων μεγεθών και επιθυμούν να επισκεφτούν την  Ανατολική Μεσόγειο –πολλοί απ’ αυτούς θα μένουν στην Κύπρο για μεγάλα χρονικά διαστήματα χάριν του καλού της κλίματος και της καλής της φιλοξενίας.  Αρκετοί θα επισκέπτονται γειτονικές χώρες, όπως τον Ισραήλ και το Λίβανο, αλλά δεν θα επιθυμούν να ελλιμενίζουν τα σκάφη τους εκεί μόνιμα για λόγους ασφαλείας. Κάποιοι θα θελήσουν να αγοράσουν τουριστική ή και μόνιμη κατοικία στην Κύπρο.

(2)    Θα προσφέρουμε ενδιαφέρουσα ψυχαγωγία και ωφέλιμα αθλήματα –ιστιοπλοΐα, ψάρεμα, αγώνες-  στους ντόπιους και ιδιαίτερα στη νεολαία, που δεν έχει και πολλά – και ας μην μας πουν ότι είναι άθλημα το ποδόσφαιρο!

(3)    Θα βελτιώσουμε τον εσωτερικό τουρισμό προσφέροντας πραγματικά ενδιαφέρουσα και ωφέλιμη ψυχαγωγία όχι μόνο για τις θερινές διακοπές, αλλά και για τις πασχαλινές και τα Σαββατοκύριακα, για περισσότερο από το μισό χρόνο.

(4)     Θα καταστήσουμε πιο ελκυστικό το παραλιακό περιβάλλον ενισχύοντας έτσι το ενδιαφέρον για αγορά εξοχικών κατοικιών και για τη λειτουργία καφεστιατορίων.

Οι μαρίνες θα πρέπει να κατασκευαστούν από ιδιώτες με τη μέθοδο ΒΟΤ. Το κράτος θα πρέπει να υποστηρίξει την όλη προσπάθεια διευκολύνοντας την έκδοση των αναγκαίων αδειών και κατασκευάζοντας την υποδομή: δρόμους πρόσβασης, παροχή νερού, αποχέτευσης, ηλεκτρισμού και ηλεκτρονικής επικοινωνίας.

Τα έσοδα των μαρίνων θα προέρχονται από τις πολλαπλές και καινοτόμες υπηρεσίες που θα προσφέρουν: ενοικίαση κλινών σκαφών, μακροχρόνια ενοικίαση (long-lease) κλινών σε πελάτες που θα θελήσουν να διατηρήσουν με χαμηλότερο ετήσιο κόστος μια κλίνη σκάφους σε μακροχρόνια βάση με ή χωρίς παρεμφερείς υπηρεσίες, όπως καθαρισμού και συντήρησης σκαφών, συντήρηση και επιδιόρθωση σκαφών, ενοικίαση αποθηκευτικού χώρου, ενοικίαση χώρου για εμπορική χρήση, όπως προμήθεια ναυτιλιακού εξοπλισμού, μαθήματα ιστιοπλοΐας και οδήγησης ταχύπλοων καθώς και ενοικίαση σκαφών.

Ακόμη θα πρέπει να κατασκευαστούν ράμπες καθέλκυσης μικρών σκαφών στους διαδρόμους σκαφών κατά μήκος των ακτών και μάλιστα σε συνδυασμό με τη δημιουργία κυματοθραυστών παράλληλων με την ακτή, ώστε να προστατευτούν και οι ακτές και οι ράμπες. Ταυτόχρονα, θα αυξηθούν οι αμμουδιές.

Η Κύπρος έχει καταντήσει μια χώρα που συνεχώς αρνείται τον εαυτό της, προσκολλημένη στα κόμπλεξ των κακών περιστατικών της ιστορίας της – ξεχνά ότι είναι νησί, ότι περιτριγυρίζεται από μια καθαρή, γαλάζια θάλασσα και ότι δεν υπάρχουν πια . . . πειρατές στη Μεσόγειο!

Είναι καιρός να μειωθεί η γραφειοκρατία και να επιταχυνθεί η πράσινη ανάπτυξη. Η δημιουργία μαρίνων είναι αναπόσπαστο μέρος της. Και μπορούν να αναπτυχθούν διατηρώντας το δημόσιο χαρακτήρα τους, με τη συνεργασία  ιδιωτών και δημοσίου!

* Δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ την 1.4.2012 και στο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ στις 3.4.2012

 

This entry was posted in Κυβερνητική Πολιτική, Οικονομία. Bookmark the permalink.