Του Νίκου Τιμοθέου**
Η Κύπρος βρίσκεται σε βαθειά κρίση: στο κυπριακό, στην αξιοπιστία της ενώπιον τρίτων, στην οικονομία, στο ενεργειακό, στην παραγωγικότητα, στο κόστος του ευρύτερου δημόσιου τομέα, στην καινοτομία και στην ανταγωνιστικότητα του τόπου!
Αλλεπάλληλες κυβερνήσεις απέτυχαν να βελτιώσουν τον τόπο, λόγω της άρνησης των προέδρων τους, των πολιτικών και των κομμάτων να αποτολμήσουν τομές, δραστικές λύσεις, ριζοσπαστικές δράσεις – κυρίως όμως ελλείψει πραγματικών ηγετών με ηγετικές ικανότητες!
Τα κατεστημένα που διαδέχθηκαν το διεφθαρμένο αποικιακό καθεστώς και «αναγιώθηκαν» σε ένα περιβάλλον ανατολίτικου αλισβερισιού οδήγησαν τον τόπο στο ναδίρ –σε όλους τους τομείς: στο κυπριακό, στην οικονομία, στην παιδεία, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στην ευνομία, στο σεβασμό προς τους θεσμούς και τα αξιώματα, στην πίστη του πολίτη στο δημοκρατικό πολίτευμα!
Τη χαριστική βολή δίδει το μεγαλύτερο σε μέγεθος κυπριακό πολιτικό κατεστημένο, το κυπριακό κομμουνιστικό κόμμα ΑΚΕΛ: το δεύτερο σε ηλικία και αξία αγοράς κατεστημένο (το πρώτο είναι …προφανές), το μεγαλύτερο σε ποσοστιαίο μέγεθος κομμουνιστικό κόμμα του πλανήτη, ένα από τα καλύτερα οργανωμένα και πλουσιότερα σε σχετικούς αριθμούς –αφού είναι πρώτα απ’ όλα ένας πελώριος οικονομικός οργανισμός αλληλεξαρτήσεων που λειτουργεί κάτω από πυκνό πέπλο αδιαφάνειας -παρόμοιος των περιβόητων ιταλικών «οργανώσεων»! Και ως τέτοιος δεν επιτρέπει ποτέ εσωτερική δημοκρατία και αντιπολίτευση και δεν συγχωρεί ποτέ τους διαφωνούντες ή τους αποστάτες. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι δεν μπορεί να αποτινάξει τις ιδεοληψίες του παρελθόντος και παραμένει συντηρητικότερο της παπικής εκκλησίας! Επί κυβέρνησης του, η Κύπρος παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά των κομμουνιστικών καθεστώτων την δεκαετία 1980-90 λίγο πριν καταρρεύσουν*.
Στις παρυφές του ΑΚΕΛ, αναγιώθηκε πολιτικά και ο Γιώργος Λιλλήκας. Σπούδασε στη Γαλλία (με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών;) και προτού καλά-καλά συμπληρώσει τις μεταπτυχιακές σπουδές του βρέθηκε αμειβόμενος δημόσιος αξιωματούχος στην υπηρεσία του Προέδρου Βασιλείου. Υπήρξε λαλίστατος ως πολιτικό πρόσωπο και τότε και στη συνέχεια ως ΑΚΕΛικός βουλευτής «Νέων Δυνάμεων» και επί Τάσσου Παπαδόπουλου ως υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού στην αρχή και Εξωτερικών στη συνέχεια, διατηρώντας πάντα στενότατες σχέσεις με το ΑΚΕΛ. Μόνον όταν το ΑΚΕΛ απολάκτισε τον Τάσσο Παπαδόπουλο και ο ίδιος δεν ακολούθησε, το ΑΚΕΛ «απέταξε» τον ΓΛ! Ίσως όμως ο ίδιος να ψήφισε Χριστόφια, με προτροπή του μ. Τάσσου;
Βέβαια, ο ΓΛ έλεγε όταν ήταν βουλευτής του ΑΚΕΛ ότι παράλληλα με την πολιτική του σταδιοδρομία ήταν και επιχειρηματίας και μεταξύ άλλων μάλιστα «αντιπρόσωπος» μεγάλης/ων γαλλικής/κών επιχείρησης/σεων! Δεν πρέπει να σχολιάσει κάποτε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες και να διαψεύσει τις φημολογίες ότι «εκμεταλλεύτηκε» δημόσια αξιώματα υπέρ τους;
Για να αξιολογηθεί η καταλληλότητα του ΓΛ ως υποψήφιου προέδρου θα πρέπει αφενός να βαθμολογηθεί έναντι των ιδιοτήτων* που αναμένεται να έχει ένας πρόεδρος-ηγέτης και αφετέρου να αξιολογηθούν τα όποια επιτεύγματα του.
Ο αποτελεσματικός πολιτικός ηγέτης
- συνιστά παράδειγμα ακεραιότητας και αφοσίωσης στους ανθρώπους που αντιπροσωπεύει και στο κοινό και στους εκπροσώπους του.
Υπήρξε ο ΓΛ αφοσιωμένος σε όσους τον εμπιστεύτηκαν, τον στήριξαν ή και τον ψήφισαν; Σε ποιες αξίες και θέσεις υπήρξε σταθερός και παράδειγμα ακεραιότητας;
- έχει καλές διαπροσωπικές και επικοινωνιακές ικανότητες και μπορεί να δουλεύει και να συνεργάζεται με άλλους, ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων, για να επιτύχει το μέγιστο καλό για το λαό στο σύνολο του.
Πώς θα συνεργαστεί ο ΓΛ με το ΑΚΕΛ ή το ΔΗΣΥ ή ακόμη και τους παλιούς του συντρόφους, τους ΕΔΥ, όταν με το πρώτο τον χωρίζει μίσος και με το δεύτερο ιδεολογικό χάος στις τωρινές του θέσεις στο κυπριακό; Πώς θα πετύχει ευρεία συναίνεση για την επίλυση των τεράστιων προβλημάτων του τόπου μας;
- μπορεί να ανθίσταται στους πειρασμούς και τα θέλγητρα της πολιτικής σκηνής.
Η μεταπήδηση του ΓΛ από χώρο σε χώρο και η απόφαση του να υποστηρίξει Τάσσο Παπαδόπουλο εγκαταλείποντας το ΑΚΕΛ αυτό αποδεικνύει;
- έχει ισχυρό χαρακτήρα συνδυάζοντας συνείδηση και χάρισμα.
Η προσπάθεια του ΓΛ να παραμείνει, πάση θυσία, στην ενεργό πολιτική σκηνή σίγουρα δείχνει ισχυρό χαρακτήρα. Οι επανειλημμένες όμως μεταπηδήσεις και «μεταλλάξεις» του και οι «εξωπραγματικές» του θέσεις στο κυπριακό αποδεικνύουν την ύπαρξη «συνείδησης» και ηγετικού χαρίσματος;
- είναι διατεθειμένος να ακούει τις ανάγκες του πολίτη, κάθε πολίτη και να τον εκπροσωπεί πιστά.
Η εγκατάλειψη του χώρου του ΑΚΕΛ και των ΕΔΥ, πού τοποθετεί το ΓΛ; Στην κεντροαριστερά; Και πώς μεταφράζεται αυτό; Στις αρκετά φιλελεύθερες θέσεις της ΕΔΕΚ, στις ανάμικτες θέσεις του ΕΥΡΩΚΟ και των Οικολόγων; Ή στις καιροσκοπικές του ΔΗΚΟ; Ποιους πολίτες θα ακούσει;
- έχει το θάρρος να υψώσει το ανάστημα του και να αναφωνήσει ό,τι πρέπει να λεχθεί – παρά να πει στο λαό ό,τι (ο «λαός») θα ήθελε κατά καιρούς να ακούσει.
Μήπως οι δηλώσεις του ΓΛ είναι προσεκτικά υστερόβουλες σε μια προσπάθεια να μην ενοχλήσει τους χώρους από τους οποίους ελπίζει να αγρεύσει ψήφους;
- είναι έτοιμος να πάρει δύσκολες και ίσως μη δημοφιλείς αποφάσεις χάριν του μεγαλύτερου καλού.
Η μέχρι τώρα σταδιοδρομία του ΓΛ εγγυάται κάτι τέτοιο;
Ο αποτελεσματικός ηγέτης κτίζει συμμαχίες και συνασπισμούς, ενώ ο αναποτελεσματικός «πολιτικάντης» – ή δημαγωγός – χρησιμοποιεί τη χειραγώγηση για να επιτύχει το σκοπό του, αντί της έμπνευσης και της κινητοποίησης.
Πού τοποθετεί τον ΓΛ η μέχρι τούδε σταδιοδρομία του, στους πολιτικούς ή στους πολιτικάντηδες;
Ο υπεύθυνος ειλικρινής απολογισμός είναι εκ των ων ουκ άνευ για αποτελεσματική πολιτική ηγεσία, καθώς χωρίς αυτόν, δεν μπορεί να υπάρξει σεβασμός από το λαό.
Έχει μέχρι σήμερα κάνει ο ΓΛ ένα ειλικρινή απολογισμό της σταδιοδρομίας και των όποιων επιτευγμάτων του; Ποια η κληρονομιά του από τις θέσεις απ’ όπου πέρασε; Τι θυμάται ο πολίτης, ως κορυφαία έργα, από την 25ετή σχεδόν πολιτική του σταδιοδρομία;
Ακόμη, έχει δημοσιοποιήσει ο ΓΛ τον Κώδικα Ηθικής του και τις αξίες στις οποίες τον έχει κτίσει; Και πώς τα έχει θεμελιώσει σε πολιτικές του πράξεις;
Η Κύπρος σήμερα περισσότερο παρά ποτέ χρειάζεται ΗΓΕΤΕΣ, που να είναι statesmen: ακέραιοι πολιτικοί, με ηγετικές ικανότητες και αποδεδειγμένη (μέσω των επιτευγμάτων τους) ικανότητα υλοποίησης του δημοσιοποιημένου οράματος και της στρατηγικής τους, διατεθειμένους να κόψουν τα πλοκάμια της Λερναίας Ύδρας του κατεστημένου και να πάρουν τον τόπο μπροστά.
Γεμίζει ο Γιώργος Λιλλήκας τα παπούτσια ενός ΗΓΕΤΗ;
* Βλπ σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ και στον παρόντα ιστοτόπο!
** Δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ στις 24.6.2012