Του Νίκου Τιμοθέου*
Ο απλός πολίτης διερωτάται:
- «Τι πήγε τόσο λάθος στην Κύπρο, ώστε να καταρρεύσει η οικονομία, να αποτελματωθεί το κυπριακό και να κορυφωθούν τα κοινωνικά προβλήματα;»
- «Γιατί οι κύπριοι πολιτικοί ταγοί αποδείχθηκαν τόσο κατώτεροι των περιστάσεων;»
- «Ποιος ο σκοπός της πολιτικής και ποιοι εισέρχονται σ’ αυτήν;»
Σκοπός της πολιτικής είναι η ανάγκη επίλυσης ουσιαστικών προβλημάτων της κοινωνίας και ο συσχετισμός τους με τις ανάγκες του ατόμου, με την προϋπόθεση μεγιστοποίησης σε πραγματικούς όρους ίσων ευκαιριών χωρίς να θυσιάζεται ο κοινωνικός ιστός.
Για να είναι κάποιος αποτελεσματικός πολιτικός υπάρχουν κάποιες ουσιαστικές προϋποθέσεις: Τουλάχιστον πολύ καλή γνώση των οικονομικών και των κοινωνικών επιστημών και επαρκής κριτική κατανόηση -από μια πετυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία.
Σίγουρα το σημείο έναρξης της πολιτικής οφείλει να είναι η εξέταση των οικονομικών αιτίων των κοινωνικών προβλημάτων, εφόσον η οικονομική ισχύς είναι η πηγή κάθε πολιτικής δύναμης στην κοινότητα, όπως και κάθε κοινωνικής συμπεριφοράς. Βέβαια, η έρευνα της πραγματικότητας βρίσκεται στο φιλοσοφικό ιδεαλισμό. Όσοι προσπαθούν να ανιχνεύσουν τις πρωταρχικές αιτίες σε κοινωνικούς και μόνον παράγοντες αδυνατούν να βρουν μοχλό για πολιτικές αλλαγές –η πολιτική τους προοπτική παραμένει στείρα, εξωπραγματική και αφελής! Από την άλλη, ας μην ξεχνούμε ότι υφίστανται ψυχολογικές και πνευματικές ιδιότητες εγγενείς στην ανθρωπότητα πέρα από τη αποτυχημένη μονοδιάστατη υλιστική θεώρηση των Μαρξ και Ένγκελς!
Η οικονομική πάντως θεώρηση οφείλει να είναι μακροπρόθεσμη, έστω και αν πρέπει κατ’ αρχάς να αντιμετωπίζει τα επείγοντα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα!
Η βραχυπρόθεσμη θεώρηση είναι αντιδραστική και μυωπική και σχεδόν πάντα αποδεικνύεται αντιπαραγωγική μακροπρόθεσμα! Παραδείγματα υπάρχουν πολλά και στην Κύπρο:
- Η καταβολή ΑΤΑ άσχετα από το ύψος της μισθοδοσίας.
- Η καταβολή του ελάχιστου μισθού και ορισμένων επιδομάτων σε όλους ανεξάρτητα από την κατάσταση της εργοδοσίας ή της ανεργίας κάθε παραλήπτη!
- Η αύξηση των υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα (ΕΔΤ)!
- Το μισθολογικό και ασφαλιστικό/συνταξιοδοτικό χάσμα ανάμεσα στον ΕΔΤ και τον ιδιωτικό!
- Η διατήρηση επιδοτημένων τομέων στην οικονομία και ιδιαίτερα εκείνων έντασης εργασίας Vs. έντασης κεφαλαίου ή έντασης γνώσης!
Τα αποτελέσματα είναι συνήθως δυσμενέστατα:
- αύξηση φορολογίας,
- ανισοζύγιο πληρωμών,
- μείωση του επαγγελματικού επιπέδου,
- πτώση βιοτικού επιπέδου,
- δημοσιονομικό έλλειμμα,
- υπέρμετρος δημόσιος και ιδιωτικός δανεισμός και
- γενική απάθεια ή και δυσφορία του πληθυσμού από έλλειψη κοινού ή/και ατομικού σκοπού και προοπτικής, ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας ή/και πολιτικής αποτελμάτωσης!
Η αντιμετώπιση των επειγόντων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων οφείλει να γίνεται κατ’ αντικειμενικό τρόπο, αφού προηγηθεί, σε πλήρες βάθος, μελέτη, με στόχο να ωφελείται η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού με στόχο τα καλώς νοούμενα μακροχρόνια συμφέροντα της κοινωνίας στο σύνολο της. Η ορθή αυτή προσέγγιση πολιτικής απορρίπτει τη σοσιαλιστική προσέγγιση η οποία ενσυνείδητα λειτουργούσε σε εντελώς υποκειμενικό περιβάλλον, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την αυθαίρετη, δογματική υλιστική θεωρία του σοσιαλισμού –εξ ου και η «μονομανία» του για «ταξική» πάλη με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό του στο αιώνιο ψέμα της μισής αλήθειας!
Έχοντας τα πιο πάνω κατά νου, αν αξιολογήσουμε την κατάσταση στον τόπο μας και τους «πολιτικούς» ταγούς μας, αρχίζοντας από την κυβέρνηση και τους υπουργούς, προχωρώντας στους βουλευτές και καταλήγοντας στα ανώτερα κομματικά στελέχη, απογοητευόμαστε παντελώς:
- Πόσοι και ποιοι έχουν επαρκείς οικονομικές γνώσεις;
- Πόσοι έχουν εντρυφήσει στην ελληνική φιλοσοφία, στη φιλοσοφία της αναγέννησης και του διαφωτισμού ή και τη σύγχρονη;
- Πόσοι έχουν μελετήσει ιστορία και σύγχρονες θεωρίες του διευθύνειν;
- Πόσοι έχουν μελετήσει τις σύγχρονες πολιτικές τάσεις, μακριά από απαξιωμένες ιδεολογίες και ιδεοληψίες;
- Πόσοι κατανοούν σε βάθος την επιχειρηματική δραστηριότητα και την αλυσίδα προσθήκης αξίας και δημιουργίας πλούτου;
- Πόσοι αντιλαμβάνονται τι θα πει στην πράξη παραγωγικότητα, καινοτομία και ανταγωνιστικότητα;
- Πόσοι είχαν ανέλθει τα σκαλοπάτια μιας πετυχημένης καριέρας σε οποιονδήποτε τομέα της οικονομίας και ποια η κληρονομιά τους -προτού ισχυριστούν ότι θα είναι «αποτελεσματικοί πολιτικοί»;
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι τόσο απογοητευτική, που ελάχιστη αισιοδοξία μας αφήνει για αναστροφή της δραματικής κατάστασης στην οποία περιήλθε η Κύπρος!
Η ανάγκη για άμεση και επείγουσα εισροή νέου αίματος στην πολιτική είναι αναντίλεκτη!
Η εμπλοκή νέων (στην ηλικία ή/και στη νοοτροπία) ανθρώπων μπορεί και οφείλει να γίνει τόσο μέσα από τα υφιστάμενα πολιτικά κόμματα, όσο και με τη δημιουργία νέων σχηματισμών, πρωτοβουλιών και κινήσεων, που θα αποτελέσουν φυτώρια νέων ιδεολογιών, προτάσεων και λύσεων, αλλά και πολιτικών ανδρών και γυναικών!
Οι επίδοξοι υποψήφιοι πρόεδροι θα πρέπει νωρίς -από τώρα- να επιλέξουν νέους ανθρώπους για τα επιτελεία τους και για θέσεις κλειδιά στην κυβέρνηση που θα σχηματίσουν και στον περίγυρο της (δημόσιους αξιωματούχους και ΔΣ ημικρατικών), αν εκλεγούν, για να μην καταλήξουν στην ανακύκλωση «ξοφλημένων» κομματικών στελεχών –στα πλαίσια της συνήθους …συναλλαγής ενόψει προεδρικών! Γιατί τότε θα δώσουν τη χαριστική βολή στη βαριά …λαβωμένη Κύπρο!
Και ο λαός θα πρέπει να επιλέξει πρόεδρο που όχι μόνο να έχει ηγετικές ικανότητες, ευρύτατη λαϊκή και πολιτική υποστήριξη και φιλόδοξο ριζοσπαστικό μακροπρόθεσμο πολιτικό πρόγραμμα, αλλά και συνεργάτες που να μπορούν να το υλοποιήσουν! Συνεργάτες, που πρέπει να έχουν εκτεθεί στη λαϊκή βάσανο –με παρουσία στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, με άρθρα στον τύπο, με ενεργό συμμετοχή σε συγκεντρώσεις πολιτών!
*Δημοσιεύτηκε στην ΑΛΗΘΕΙΑ στις 22.7.2012