Του Νίκου Τιμοθέου*
Η Κύπρος βρίσκεται ακόμη μια φορά ενώπιον μεγάλης κρίσης! Μπορεί η ιστορία της να βρίθει μεγάλων κρίσεων, δυστυχώς όμως ξεχνούμε ότι βρίθει και από αντίστοιχες μεγάλες καταστροφές! Από πλήρη ερήμωση λόγω παρατεταμένης ανομβρίας και ξηρασίας σε υποδουλώσεις και εξανδραποδισμούς, από προσηλυτισμούς μέχρι και εκτοπισμό μεγάλου μέρους του πληθυσμού μέσα στην ίδια την πατρίδα του, μέχρι μεγάλη φτώχεια και ανέχεια!
Τις τελευταίες δεκαετίες και παρά την τουρκική εισβολή και κατοχή, η Κύπρος βίωσε την ψηλότερη ευημερία της ιστορίας της. Δυστυχώς έπεσε και αυτή στην παγίδα της υλιστικής μέθης, ξέχασε τον αισώπειο μύθο «του μέρμηγκα και του τζίτζικα» και «κατάφερε» να βρεθεί ενώπιον μιας πρωτοφανούς «πτώχευσης». Είχε το ατύχημα να επιλέξει να την κυβερνήσει για μια πενταετία ένας πρόεδρος που δεν ήταν προφανώς σε θέση να αντιληφθεί βασικές αρχές οικονομίας και σύγχρονης πολιτικής –απεναντίας, διακατέχεται από παρωχημένες και απαξιωμένες ιδεοληψίες, που εγκατέλειψαν όσοι άλλοι είχαν την ατυχία να τις ασπαστούν.
Η ατυχία της Κύπρου οξύνθηκε επειδή τον πρόεδρο αυτόν υποστηρίζει ένα κόμμα απολυταρχικό που δεν επιτρέπει εσωτερική κριτική και ιδεολογική ανανέωση! …που διακατέχεται από την εμμονή του αλάθητου των ιδεοληψιών του και της δουλοπρέπειας προς τον «αρχηγό» του (που διδάχθηκε από το κομμουνιστικό κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης)!
Η ατυχία αποκορυφώθηκε από τη στάση των συνδικάτων των εργατο-υπαλλήλων, που έβλεπαν τον κατήφορο της οικονομίας και έκαναν τα στραβά μάτια, «ονειρευόμενα» ότι η κότα που γεννούσε τα χρυσά αυγά ήταν και αθάνατη και αστείρευτη! Και όμως το «κόμμα του εργαζόμενου λαού» όχι μόνο την στείρωσε, αλλά και την στραγγάλισε!
Και τώρα, τα συνδικάτα ποιων, των ανθρώπων που «μορφώνουν» (…υποτίθεται) τα παιδιά μας (και θα έπρεπε να συμβάλλουν αποφασιστικά στη διά βίου …μάθηση μας) καλούν όλες τις συντεχνίες να κατέλθουν σε γενική απεργία! Στην οποία θα συμμετάσχει (όπως ο ίδιος δήλωσε) ο πρόεδρος Χριστόφιας και φυσικά τα …παιδιά του!
Θα διαδηλώσουν εναντίον ποιων; Όχι εναντίον εκείνων που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού! Αλλά εναντίον εκείνων που ο ίδιος ο πρόεδρος κάλεσε να μας σώσουν! Των τριών συνεργατικών ιδρυμάτων, στα οποία είμαστε μέλος και που οι χώρες του πλανήτη και ιδιαίτερα της Ευρώπης ίδρυσαν, μετά τον καταστροφικό 2ο παγκόσμιο πόλεμο με μοναδικό σκοπό την αλληλεγγύη και την παροχή βοήθειας στα μέλη που θα τύχαινε (όπως εμάς για κακή μας …τύχη) να βρεθούν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση! Εναντίον εκείνων που εμείς καλέσαμε να μας δώσουν «φαγητό και φάρμακα» (…χρήμα), θεραπευτική αγωγή (…συμβουλές για αποκατάσταση και βελτίωση της υγείας μας) και συμβουλές για αποφυγή παρόμοιας μελλοντικής κατάστασης.
Και όμως οι συντεχνίες των δασκάλων και των «καθηγητών» (δεν είναι καιρός να καταργήσουμε αυτό τον όρο;) που έχουν μέλη ΜΟΝΟΝ «επιστήμονες» (όπως φαντάζομαι θέλουν να αποκαλούνται οι κατέχοντες πτυχίο πανεπιστημίου) εθελοτυφλούν! Δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα! …ότι και τα μέλη τους, όπως και τα μέλη όλων των άλλων συντεχνιών, για δεκαετίες «αγωνίζονταν» ΜΟΝΟ για τα στενά τους συμφέροντα και όχι μόνον αγνοούσαν τη μεγάλη εικόνα αλλά και πολεμούσαν με νύχια και με δόντια κάθε προσπάθεια για πρόοδο!
Έκαναν κάθε τι δυνατό για να «συντηρήσουν» κάθε «κεκτημένο», που εξασφάλισαν συχνά εκβιαστικά ή ψηφοθηρικά! …την ώρα που έκλειναν και κλείνουν τα μάτια στους κινδύνους από τη συνεχή πτώση των επιπέδων αποτελεσματικότητας, αποδοτικότητας, ποιότητας και ηθικής όλων των τομέων της κυπριακής οικονομίας: της δημόσιας εκπαίδευσης, της δημόσιας υγείας, της δημόσιας υπηρεσίας, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των τραπεζών και συνεπακόλουθα της γεωργοκτηνοτροφίας, της βιομηχανίας και πολλών τομέων των υπηρεσιών!
Τώρα χώνουν το κεφάλι στην άμμο για να μην δουν ότι ο εργοδότης τους, η «πολιτεία» (η κυβέρνηση και η βουλή), αδυνατεί να τους πληρώνει τους μισθούς και τα πλούσια ωφελήματα τους (συντάξεις, ΙΦΠ, άδειες αναψυχής, επιδόματα παραστάσεως…) και μπορεί να κηρύξει ακόμη και στάση πληρωμών!
Θα διαδηλώσουν επειδή δεν επέτρεψαν να αξιολογούνται με σύγχρονα επιστημονικά εργαλεία οι υποψήφιοι για πρόσληψη και προαγωγή στο δημόσιο και στις μεγάλες εταιρείες –ώστε να έχουν αποτελεσματικούς …διευθυντές, τμηματάρχες, κοκ! Αρκεί η …αρχαιότητα, ως εάν αυτή διασφαλίζει την …υπεροχή του υποψήφιου έναντι των ανθυποψηφίων του και τη βέλτιστη εκτέλεση των …καθηκόντων του! Αρκεί η κατοχή …τυπικών («ακαδημαϊκών») προσόντων και αρχαιότητας για την επιτυχή εκτέλεση διευθυντικών καθηκόντων, βελτίωσης, επανασχεδιασμού, δημιουργικότητας, καινοτομίας και ανταγωνιστικότητας! Δυστυχώς θέλουν να αγνοούν ότι η ισοπέδωση είναι συνταγή για ένα συνεχή κατήφορο, ότι το επίπεδο παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας συνεχώς μειώνεται μέχρις ότου ο τόπος δεν μπορεί να εξαγάγει πλέον ο,τιδήποτε με προφανείς δυσμενείς επιπτώσεις!
Είναι λυπηρό που χρειάστηκε να φθάσουμε στο χείλος του γκρεμού, στην εθνική πτώχευση, να αναγκαστούμε να καλέσουμε τους συνέταιρους μας της Τρόικας για να μας υποβάλουν σε πλήρη έλεγχο (…executive check-up), να διαγνώσουν την κακή κατάσταση της υγείας μας (…καχεξία, βουλιμία, υπερβολικό βάρος, ακινησία, μυοσκελετικά προβλήματα, κλειστές αρτηρίες, ψηλή πίεση, κοκ), τις ασθένειες και αναπηρίες μας και να μας προτείνουν θεραπείες (…δίαιτα, φυσιοθεραπεία, γυμναστική, διάνοιξη αρτηριών, κά), φάρμακα και άλλες θεραπείες (μέχρι και εγχειρήσεις) και φυσικά να μας δώσουν χρήματα υπό τον όρο ότι με αυτά θα αγοράσουμε φάρμακα, τρόφιμα για υγιεινή διατροφή και άλλα είδη πρώτης ανάγκης! Τέλος, μας ζητούν να γίνουμε φειδωλοί στις δαπάνες μας και παραγωγικοί: να παραγάγουμε πλούτο, να δημιουργήσουμε πλεόνασμα και να …εξοφλήσουμε τα χρέη μας –αφού τα τρία συνεργατικά δεν δικαιούνται να μας κάνουν δωρεές ούτε και να μας προσφέρουν ελεημοσύνη!
Και ενώ η πλειοψηφία των πολιτών αντιλαμβάνεται την τραγική κατάσταση που μας έφερε η καθεστηκυία μας τάξη (κόμματα, πολιτικοί, τραπεζίτες, ντιβέλοπερς, κοκ) με την ανοχή, αν όχι τη συνδρομή, συντεχνιών ή συντεχνιακών ηγετών/στελεχών και τη δική μας ψήφο, οι ίδιοι οι συνδικαλιστές συνεχίζουν να εθελοτυφλούν!
Ο κόσμος αλλάζει ταχύτατα και εμείς μείναμε πίσω! Ας διερωτηθούμε: Γιατί οι χώρες της Βόρειας και της Κεντρικής Ευρώπης δεν έχουν τα δικά μας προβλήματα και αδυναμίες; Γιατί είναι ανταγωνιστικές, γιατί παράγουν πλούτο, γιατί έχουν ψηλότερο βιοτικό επίπεδο από εμάς και γιατί έχουν καλύτερη κατανομή του κατά κεφαλή εισοδήματος και του πλούτου; Γιατί έχουν καλύτερη παιδεία και ΙΦΠ; Και αυτά ενώ έχουν λιγότερους πόρους από εμάς! …Ενώ δεν έχουν τον ήλιο και τη ζεστή μας θάλασσα! Ούτε το δικό μας τουρισμό και τη δική μας …δυνητική γεωργοκτηνοτροφική παραγωγή! Ούτε τη δική μας …δυνητική υπεροχή στο διακομιστικό εμπόριο! Ούτε καν τόσους φοιτητές και αποφοίτους πανεπιστημίου! Γιατί άραγε;
Ας διερωτηθούν οι συντεχνίες των εργατοϋπαλλήλων τι κάνουν λάθος! Πώς μπορούν να συμβάλουν για να πάει ο τόπος μπροστά; Ποιος οφείλει να είναι ο ρόλος* των συντεχνιών στη σύγχρονη ανοικτή, παγκοσμιοποιημένη οικονομία; Η άρνηση και η προσκόλληση στο παρελθόν; Ή μήπως η πρόοδος και η αλλαγή -η συμβολή στον εκσυγχρονισμό του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και στη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου στο οποίο όλοι οι συμμέτοχοι θα συμβάλλουν στην αρίστευση σε όλους του τομείς αντί να απεκδύονται ευθυνών και να διαμαρτύρονται κατά της μειονότητας των …ιδιοκτητών και …«διευθυντών» όταν πια είναι αργά; Εμείς προτείνουμε τον Κοινωνικό Καπιταλισμό*!
Είναι οι κυπριακές συνδικαλιστικές οργανώσεις διατεθειμένες να αναλάβουν το νέο ρόλο* που επιβάλλει η πραγματικότητα; Τον καταλαβαίνουν;
Ιδού η …Κύπρος, ιδού και το …πήδημα!
* Βλπ άρθρα για το ρόλο των συντεχνιών και για τον Κοινωνικό Καπιταλισμό στον παρόντα ιστοχώρο!
**Δημοσιεύτηκε στον ΠΟΛΙΤΗ στις 4.11.2012